การเดินทางของสายกิน ชีวิตอีกด้านของคนข่าว

นักข่าว-ผู้ประกาศหลายคน มีงานอดิเรกหรือความหลงไหลที่แตกต่างกัน บ้างชอบกีฬา บ้างชอบดนตรี บ้างชอบพูดคุยเรื่องเที่ยว และอีกหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องกิน และปรัชญาการใช้ชีวิตอีกด้านของดิชั้น คือ“การได้กินของอร่อยนับเป็นความโชคดีของชีวิต ”

ตั้งแต่สมัยเรียน เป็นคนชอบกินมาตั้งแต่เด็ก เพราะครอบครัวสรรหาของกินตลอดเวลา ตั้งแต่ออส่วน สวนมะลิ ไปจนถึง หัวปลาต้มเผือก โชคชัย4 ดึกๆดื่นๆพากันออกไปตระเวนกินของอร่อยทั่วกรุงเทพฯ ส่งผลมาถึงตอนเรียนมหาวิทยาลัย จากกิ้วท่าพระจันทร์ ไปจนถึงหมูกระทะเชียงราก ส่วนของกินเยาวราช สุกี้วงเวียน22 ลูกชิ้นปลาราชวงศ์ ข้ามไปห่านท่าดินแดง ไม่ต้องพูดถึง นี่คือถิ่นเก่า และรู้เกือบทุกร้าน เพื่อนๆมักจะยกให้ว่าเป็นผู้นำการกิน ยังไม่พอ มีคำพูดว่า “ดูเธอกินแล้วน่าอร่อยอีกต่างหาก” และอาจเรียกได้ว่าเป็นความโชคดีที่เป็นคนชอบออกกำลังกาย เข้าฟิสเนสตั้งแต่ปี2 การกินเลยไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับชีวิต

แต่เมื่อมาทำงานข่าวเวลาน้อยลง ความรื่นรมย์ของชีวิตด้านนี้เหลือเพียงแค่การเสพตัวหนังสือและภาพบนจอคอมพิวเตอร์ บวกกับกินอะไรเดี๋ยวนี้ก็ไม่เผาผลาญ หากตัวใหญ่คงดูไม่งาม ระยะหลังจึงเริ่มทำอาหารกินเอง ขณะเดียวกันน้ำหนักที่เคยแบกก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จาก 48 50 52 54 56 ตัวเลขสุดท้ายคือ 58 10 กิโลใน10 ปี !! ปีละ 1 กิโล! จึงพยายามออกกำลังกายให้มาก กินให้น้อย เคยลงไตรกีฬาใช้เวลาซ้อม 1 ปี สุดท้ายก็จบลงแค่รายการเดียวในชีวิต แต่ก็หวังว่าจะมีอีกในอนาคต ตอนนั้นผอมลง แต่พอเลิกซ้อมก็กลับมาท้วมอีกหน่อย เพิ่งจะมาช่วงสิงหาคมปีที่แล้ว ที่เริ่มจริงจังเกี่ยวกับการดูแลรูปร่างและออกกำลังกายแบบมีเป้าหมาย หลังจากที่เรียนรู้ร่างกายตัวเองมายี่สิบกว่าปี ศึกษาข้อมูลจากทุกที่ และสุดท้ายน้ำหนักก็ลงมาเหลือเท่าเมื่อตอนเรียนมหาวิทยาลัย เหลือ 50 กิโลกรัม และตอนนี้ก็ไม่ขึ้นอีกเลย แถมน้ำหนักยังค่อยๆลงหากทำงานมากและกินน้อย จากเอว 27 เหลือ 24 สะโพก 38 เหลือ 35 ตอนนี้แม้แต่กางเกงไซส์ XS ของ ZARA ยังใหญ่ไป ใครต้องการหลักฐานไปพิสูจน์กันได้ IG : Vilasineevanharen

ส่วนการเดินทางจากผู้กินมาสู่ผู้ทำ เริ่มจากการเข้าไปเรียนทำอาหารใน มหาวิทยาลัย YT –YouTube ไปจนถึงการลงคอร์สเรียนข้ามโลก กับ Rouxbe (รูบี้) โรงเรียนสอนทำอาหารออนไลน์ในแคนาดา มันสนุก ตื่นเต้น และภูมิใจ เมื่อรู้ว่าเฮ้ย! เราก็ทำได้นิหว่า สุดท้ายตัดสินใจเรียน "เลอ กอร์ดอง เบลอ ดุสิตธานี" ระดับขั้นต้นและระดับสูงขั้นที่2 จาก 3ระดับ ระดับต้นหรือเบสิกนี่ไม่เป็นรองใคร เพราะดูมาเยอะ ทำมาเยอะ ได้ที่หนึ่งของชั้น พอมีเหตุผลให้เรียนต่อ และมีโอกาสได้ทำรายการอาหารในทีวี สองสามรายการ ในสองสามช่อง หลายคนคงเคยเห็นที่ทำอาหารให้กับกระทะไข่ปลิวมาบ้างแล้ว มีช่วงหนึ่งถูกเรียกว่าเชฟฟาง ก็แอบรู้สึกเขินๆหน่อย

ที่ผ่านมาเปิดเพจ Fang Food At Home ก็หวังให้คนที่มีลักษณะการใช้ชีวิตแบบเรา คือเป็นผู้หญิงทำงานหนัก (ห้ามป่วย ห้ามตาย ตามกฏเหล็กของสื่อมวลชน) และยังชอบงานครัว ดูแลสุขภาพตัวเอง มีโอกาสใช้ชีวิตทั้งสองด้าน แบ่งปันความรู้ประสบการณ์ ทำอาหารให้ดูบ้างอะไรบ้าง กินได้บ้างไม่ได้บ้างส่วนใหญ่กินได้และอร่อย ตามคำบอกเล่าจากเหล่าผู้กล้า หลังจากนี้ไปจะใช้พื้นที่บนเว็บไซต์ มาแบ่งปันประสบการณ์ทั้งด้านอาหารและสุขภาพ ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ส่วนชื่อคอลัมน์ อยากได้แบบแรงๆ โดนๆแต่กลัวขายไม่ได้ มีคนแนะนำว่า “ฟางทำจะแ-กมั้ยล่ะ” คิดว่าแรงเกินไป เดี๋ยวไม่มีโฆษณาลง และไม่อยากให้ช่วยตั้งชื่อคอลัมน์เดี๋ยวจะไปซ้ำกับการเมืองช่วงนี้ แต่ใครมีชื่อดีๆเสนอเข้ามา ถ้าโดนใจมีรางวัลให้ ส่วนตอนนี้เอาชื่อ กิน.อยู่.เป็น. ก่อนละกัน หากไม่โดนเดี๋ยวค่อยเปลี่ยน หากไม่มีใครเค้าว่า (ฮา)

[embed]https://www.facebook.com/MadameFang/videos/1454618584630788/[/embed]