เปิดประวัติ ‘อะ คริสต์มาส แครอล’ วรรณกรรม 174 ปี

‘อะ คริสต์มาส แครอล’ วรรณกรรมอันโด่งดังของ ‘ชาลส์ ดิกคินส์’ ตีพิมพ์ปี 2386 ที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ... มาทำความรู้จักกับที่มาของวรรณกรรมที่ยังคงเป็นที่พูดถึงทุกปีใน ‘วันคริสต์มาส’ แม้จะผ่านมาแล้ว 174 ปี

‘อะ คริสต์มาส แครอล’ เคยถูกนำมาสร้างภาพยนตร์ในปี 2552 เป็นเรื่องราวของชายแก่ขี้เหนียว ที่ต้องเจอกับ ‘ภูตคริสต์มาส’ 3 ตน อดีต ปัจจุบัน และอนาคต ซึ่งหากเขายังดำเนินชีวิตโดยขาดความโอบอ้อมอารี เขาจะต้องตายอย่างโดดเดี่ยว และเมื่อตื่นขึ้นมา เขาได้เปลี่ยนชีวิต ใช้เวลาที่เหลืออยู่แบ่งปันให้กับผู้ยากไร้ และมีความรักให้กับคนรอบข้าง

‘ชาลส์ ดิกคินส์’ นักประพันธ์ แม้จะดูอายุมากกว่าอายุจริง แต่นี่คือ ภาพผู้ซึ่งประพันธ์เรื่องราวที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก และเขาจากโลกนี้ไป เมื่ออายุเพียง 58 ปีเท่านั้น

พิพิธภัณฑ์ของ ‘ดิกคินส์’ ในกรุงลอนดอน ตั้งอยู่บนถนนดาวน์ตี และเป็นบ้านเก่าของ ‘ดิกคินส์’ ที่เขาเช่าเมื่อยังหนุ่ม ภายในมีอุปกรณ์การเขียน ปากกา และน้ำหมึก แว่นขยาย กล่องซิกกา และโต๊ะเขียนหนังสือ ที่จะไปกับเขาทุกที่เมื่อเขาต้องย้ายที่อยู่

และสิ่งที่เห็น คือ หนังสือ ‘อะ คริสต์มาส แครอล’ ที่เป็นต้นฉบับ ถูกตีพิมพ์ครั้งแรก 6,000 เล่ม ในคืนก่อนวันคริสต์มาส ปกหนังสือสีน้ำตาล เล่มกระทัดรัด พิมพ์ด้วยอักษรสีทอง เป็นผลงานแรกของ ‘ดิกคินส์’ ที่พิมพ์ในรูปแบบหนังสือพิมพ์ 4 สี แทนที่จะตีพิมพ์ในวารสารรายเดือน

ในพิพิธภัณฑ์ยังคงมีภาพสเก็ตด้วยดินสอ ซึ่งตัวละครหลักของเรื่องนี้ คือ ชายแก่ขี้เหนียว ที่มีชื่อว่า ‘เอเบเนเซอร์ สครูจ’ นอกจากนี้ ที่สหรัฐอเมริกายังมีการจัดนิทรรศการ เพื่อรำลึกถึงผลงานของ ‘ดิกคินส์’ เช่นกัน

จากต้นฉบับของ ‘คริสต์มาส แครอล’ ที่เขียนด้วยลายมือ ‘ดิกคินส์’ จะเห็นว่า หลายหน้ามีการขีดฆ่าและเปลี่ยนไปมาทั้งหมด ในความคิดของ ‘ดิกคินส์’ มันเหมือนหลั่งไหลออกมามากมาย มีพลังของนักประพันธ์ มันเหมือนเขาพร้อมที่จะจัดการกับกระดาษแผ่นนั้น เมื่อเขามองดูมัน

‘ดิกคินส์’ แต่ง ‘อะ คริสต์มาส แครอล’ โดยใช้เวลาเพียงแค่ 6 สัปดาห์ ไม่กี่ปีหลังจากตีพิมพ์ครั้งแรก ‘อะ คริสต์มาส’ ก็ถูกตีพิมพ์ซ้ำหลายครั้ง ผู้คนในสมัยนั้นชื่นชอบเรื่องนี้มาก ‘ดิกคินส์’ เป็นคนที่ทำงานหนัก หามรุ่ง หามค่ำ และไม่หยุดเขียน เรื่องราวที่ทำให้เขามีชื่อเสียงไปทั่วโลก ได้แก่ โอลิเวอร์ ทวิสท์, เดวิท คอปเปอร์ฟิล, เกรท เอ็กซ์ เปกเทชัน

‘ดิกคินส์’ เสียชีวิตในปี 2413 ทิ้งโต๊ะและเก้าอี้ว่างเปล่า ที่เขานั่งสร้างสรรค์ผลงานให้ทั่วโลกได้จดจำ