ทิศทาง 'สงครามซีเรีย ปี 2018' ... เมื่อ 'อัสซาด' ยังไม่ลงจากอำนาจ!

  ‘สงครามซีเรีย’ ปะทุขึ้นในปี 2554 เป็นผลสืบเนื่องจากปรากฏการณ์ ‘อาหรับสปริง’ ที่โค่นอำนาจผู้นำหลายประเทศในโลกอาหรับ     “นักเคลื่อนไหวที่เราคุยด้วย กล่าวว่า พวกเขาเรียกคนออกมาชุมนุมครั้งใหญ่ที่สุดตั้งแต่เริ่มประท้วงมา เราคิดว่า พวกเขาทำสำเร็จ แต่ขณะเดียวกัน การประท้วงที่ผ่านมา กลายเป็นการประท้วงที่มีผู้คนล้มตายมากที่สุดตั้งแต่เริ่มมาเมื่อ 5 สัปดาห์ที่แล้ว” ‘สงครามซีเรีย’ ที่ดำเนินมาเกือบ 7 ปี เป็นการต่อสู้ระหว่างรัฐบาลและฝ่ายต่อต้าน ‘บาชาร์ อัล-อัสซาด’ ประธานาธิบดีซีเรีย ได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มเฮซบอลเลาะห์ และกลุ่มอื่น ๆ ที่ได้รับการสนับสนุนจากอิหร่าน การประท้วงและต่อต้านผู้นำในซีเรียที่เริ่มขึ้นเมื่อปี 2554 ถูกตอบโต้ด้วยมาตรการรุนแรง จนกลายเป็นสงครามจนถึงทุกวันนี้     สหประชาชาติได้พยายามเป็นคนกลางเจรจาสันติภาพ ที่เจนีวา สวิสเซอแลนด์ ตั้งแต่ปี 2555 ด้วยจุดประสงค์หลัก คือ การเปลี่ยนถ่ายอำนาจทางการเมือง แต่สิ่งที่ทำให้การเจรจาไปไม่ถึงไหน เพราะรัฐบาลอิหร่านไม่แม้แต่จะพิจารณาความเป็นไปได้ของการให้ ‘บาชาร์ อัล-อัสซาด’ ลงจากตำแหน่ง ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่ฝ่ายตรงข้ามต้องการในการเจรจาสันติภาพ     ปี 2558 รัสเซียเข้าแทรกแซงสถานการณ์ในซีเรีย เป็นผลให้กำลังสนับสนุน ‘อัสซาด’ เข้มแข็งขึ้น ปี 2560 รัฐบาลรัสเซียได้เริ่มกระบวนการเจรจาสันติภาพ ที่อัสตานา คาซัคสถาน โดยมีตุรกีและอิหร่านสนับสนุน สถานการณ์เหมือนจะมีความคืบหน้า เมื่อกลุ่มติดอาวุธยอมเข้าร่วมโต๊ะเจรจาเป็นครั้งแรก และจุดประสงค์หลักของการหารือ คือ การหยุดยิง การจัดการกับนักโทษ และความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่พลเรือน แต่ผลลัพท์ที่ได้กลับเป็นข้อตกลงพื้นที่ปลอดภัย ที่ดูเหมือนจะล้มเหลว ซึ่งรัสเซียเองก็ยังไม่ลดละความพยายาม จะเป็นเจ้าภาพเจรจาอีกครั้งที่โซชิ ปลายเดือน ม.ค. นี้     บทวิเคราะห์ของ Al Jazeera ระบุว่า ดูเหมือนว่า รัสเซียและซีเรียจะประสบความสำเร็จในการใช้มาตรการทางทหาร เพื่อลดระดับความรุนแรง แต่การที่ฝ่ายต่อต้านรัฐบาลยืนยันว่า ต้องไม่ลืมการเปลี่ยนถ่ายอำนาจทางการเมืองด้วย ทำให้ยากที่ ‘อัสซาด’ จะสามารถกลับมาควบคุมได้ทั้งประเทศ นักวิเคราะห์คาดว่า จะมีเหตุการณ์นองเลือดน้อยลงในปี 2561 แต่ความพยายามในการปฏิวัติจะยังมีต่อไป ตราบใดที่ ‘อัสซาด’ ยังไม่ลงจากอำนาจ ซึ่งไม่ใช่เรื่องของกลุ่มติดอาวุธ แต่เป็นสิ่งที่ประชาชนเรียกร้อง     ฝ่ายต่อต้านรัฐบาลจะยังคงได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา ตุรกี และประเทศอื่น ๆ ในอ่าวเปอร์เซีย แต่จะไม่มากเหมือนแต่ก่อน นักวิเคราะห์ กล่าวอีกว่า ท้ายที่สุด ซีเรียจะยังคงได้รับการยอมรับจากประชาคมโลกในฐานะประเทศที่นั่งถาวรในสหประชาชาติ แต่จะไม่สามารถควบคุมดูแลพื้นที่ในเขตแดนของตนเองได้ทั้งหมดอยู่ดี