หากใครมีโอกาสเดินทางไปท่องเที่ยวเวียดนาม ต้องไม่พลาดชม การแสดงศิลปะประจําชาติ หรือ หุ่นกระบอกน้ำ ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชาวเวียดนาม และถือเป็นศิลปะการแสดงแขนงหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้แก่ชาวต่างชาติทุกๆคนที่มีโอกาสมาเที่ยวกรุงฮานอย
ในขณะที่ความนิยมของโรงละครของเวียดนามลดลงเรื่อยๆ กระแสความนิยมของการแสดงเชิดหุ่นกระบอกน้ำ ซึ่งเป็นการแสดงดั้งเดิมของเวียดนามที่โรงละครทังลองในกรุงฮานอย กลับได้รับความนิยมมากขึ้น โดยเฉพาะ ในหมู่นักท่องเที่ยวต่างชาติ
โรงละครหุ่นกระบอกน้ำแห่งนี้สามารถจุผู้เข้าชมการแสดงได้ 500 คน โดยการแสดงหุ่นกระบอกน้ำจะมีวงดนตรีพื้นเมืองบรรเลงเพลงประกอบการแสดงเพื่อสร้างอรรถรสในการชม โดยตรงกลางเวทีจะมีบ่อน้ำขนาดใหญ่เพื่อใช้สำหรับการแสดง
เบื้องหลังของหุ่นกระบอกน้ำ คือ ผู้เชิดที่อยู่หลังมู่ลี่ไม้ไผ่ ตัวหุ่นเชิดจะอยู่ที่ปลายไม้ที่ยาวพอที่จะยื่นออกมานอกฉากที่ผู้เชิดบังคับ มีกลไกบังคับมือหรืออวัยวะของหุ่นที่ทำจากไม้ฉำฉาที่เบาและสามารถพยุงน้ำหนักเมื่ออยู่ในน้ำ ส่วนวิธีการเชิดนั้นต้องไม่ให้เห็นไม้บังคับหุ่น จึงทำให้ดูเหมือนหุ่นมีลีลาของตนเอง
นอกจากวิธีการเชิดที่ต้องแนบเนียนเป็นพิเศษแล้ว น้ำหนักตัวของหุ่นเชิดก็เป็นอีกหนึ่งความท้าทายเช่นกัน เพราะ หุ่นเชิดบางตัวมีน้ำหนักมากถึง 10 กิโลกรัม และบางตัวมีขนาดสูงใหญ่เป็นพิเศษ 1 เมตร ทำให้บางครั้งต้องใช้ผู้เชิดในการควบคุมมากถึง 4 คนเลยทีเดียว
เวียดนามเป็นแหล่งกำเนิดของศิลปะเก่าแก่อายุหลายร้อยปี จากการหลอมรวมวัฒนธรรมจากกลุ่มเกษตรกรทางตอนเหนือของประเทศ ที่มักหากิจกรรมเสริมอื่นๆนอกเหนือจากการทำนา เช่น การแกะสลักและการปั้น เพื่อความบันเทิงในยามว่าง
เช่นเดียวกับ การแสดงเชิดหุ่นกระบอกน้ำ ที่จริงๆแล้ว มีขึ้นตั้งแต่ปี 1200 อยู่ที่เจดีย์ในจังหวัดห่านาม ทางตอนเหนือของเวียดนามนี่เอง ถือเป็นอีกหนึ่งวิธีการเผยแพร่เรื่องราวและประวัติศาสตร์ของเวียดนาม รวมถึง นิทานในตำนานต่างๆ เช่น เรื่องราวของดาบอันเป็นที่รักของกษัตริย์เวียดนามที่ใช้ต่อสู้กับกลุ่มผู้บุกรุกชาวจีนในอดีต
อย่างไรก็ตาม แม้การแสดงเชิดหุ่นกระบอกน้ำจะมีมานานหลายร้อยปี รูปแบบการแสดงไม่ได้ปรับเปลี่ยนมากนัก แต่ก็ยังไม่สามารถดึงดูดความสนใจจากชาวเวียดนามได้เท่าที่ควร เนื่องจากปัจจุบัน ประชากรในสังคมเวียดนามกว่าครึ่งประเทศ อายุ น้อยกว่า 30 ปี ซึ่งส่วนใหญ่ต้องการเสพสื่อบันเทิงในรูปแบบดิจิทัลเท่านั้น
ขณะที่เจ้าของโรงละครหุ่นกระบอกน้ำทังลอง กล่าวว่า เขาหวังว่า ประชาชนและเยาวชนรุ่นต่อๆไปจะร่วมกันอนุรักษ์ สืบทอดศิลปะการแสดงนี้ให้คงอยู่สืบไป