ผู้สื่อข่าวสปริงนิวส์ มีโอกาสไปทานร้านอาหารเกาหลีเหนือ ซึ่งประสบการณ์จริง ต่างจากที่จินตนาการเอาไว้มาก จะเป็นอย่างไร ไปดูกัน
ผมมีโอกาสไปลองรับประทานอาหารเกาหลี ที่ร้านอาหารเกาหลีเหนือ ชื่อว่า ภัตตาคารเปียงยาง โอ๊คริวยูครับ เมื่อก่อนจะอยู่ซอยพัฒนาการ 20 ซอยเดียวกับสถานทูตเกาหลีเหนือ ตอนนี้ ย้ายมาอยู่ย่านเอกมัย ใกล้กับรถไฟฟ้าสถานีอโศก
ส่วนตัวแล้ว น่าสนใจมาก เพราะเราจะได้เห็นความเป็นเกาหลีเหนือ ผ่านวัฒนธรรมอาหาร โดยเฉพาะหลังผ่านการประชุมสุดยอดผู้นำสหรัฐฯกับเกาหลีเหนือ ที่ ผมย้ำอีกครั้งครับว่า วิดีโอในรายงานนี้ ถ่ายเท่าที่พนักงานอนุญาต คลิปไหนที่ไม่เหมาะสม ได้ทำการลบทิ้งต่อหน้าพนักงานแล้ว
ร้านมีขนาดไม่ใหญ่มาก ตกแต่งให้ความรู้สึกเรียบง่าย และมีความเป็นเกาหลี เหมือนร้านอาหารเกาหลีทั่วไป มีพนักงานไทยอยู่ด้วย 2 ถึง 3 คน พนักงานหญิงเป็นชาวเกาหลีเหนือครับ วันที่ผมมา ลูกค้าแน่นร้านทีเดียว ทั้งคนไทย คนเกาหลีใต้ และชาวอเมริกันด้วย
เมนูอาหารระบุรายละเอียดทั้ง ภาษาเกาหลี ภาษาไทย และอังกฤษครับ ราคาอาหารแต่ละจาน ปานกลางไม่แพงมาก ส่วนเครื่องดื่มโซจูนั้น มาจากเกาหลีใต้ครับ
อาหารที่เพื่อนผมที่เคยมาทานแล้วครั้งหนึ่ง แนะนำให้ลอง คือ ไส้กรอกเลือดครับ เราไปลองฟังดูว่า รสชาติเป็นยังไง
หมายความว่า จะมีการแสดงด้วย เวลาประมาณ 2 ทุ่ม...พอเสียงเพลงหยุด พนักงานหญิงหายไปจนผิดสังเกต ก็เป็นสัญญาณเริ่มการแสดงครับ
เวทีการแสดงจะอยู่ด้านหน้า นักร้องนักเต้น ก็คือพนักงานหญิงชาวเกาหลีเหนือ ที่มาเสิร์ฟอาหารเราเมื่อสักครู่นี้แหละครับ ร้องเองเต้นเอง จบไปเพลงหนึ่ง ก็จะเข้าไปเปลี่ยนชุด เตรียมสำหรับอีกการแสดง ... ที่น่าประทับใจคือ ร้องเพลงไทยด้วยครับ
สิ่งที่โต๊ะคนไทยของพวกผม ประทับใจที่สุด คือ การแสดงปิดท้าย ที่โต๊ะชาวเกาหลีใต้กลุ่มใหญ่ข้างหลัง ปรบมือ และร้องตามด้วย คิดว่าเป็นเพลงเกาหลี ที่คนสองเกาหลีรู้จักกันดี แถมนักแสดงยังจูงมือ ลูกค้าเกาหลีใต้ ไปจับมือเต้นหน้าเวทีด้วย
หากเป็นร้านอาหารทั่วไป คงไม่ใช่เรื่องแปลก แต่สำหรับพวกผม มันเป็นภาพที่น่าประทับใจ เพราะเกาหลีใต้และเกาหลีเหนือ อยู่ในสถานะเป็นศัตรูกันมาโดยตลอด เพราะไม่เคยลงนามสนธิสัญญาสันติภาพ นับแต่สิ้นสุดสงครามเกาหลีในปี 1953 ทำให้ผมไม่รู้สึกแปลกใจที่ ทำไมคนเกาหลีบางคน ถึงกับร้องไห้ออกมา ในวันที่สองผู้นำเกาหลี มุน แจอิน และคิม จองอึน พบกันที่เขตปลอดทหาร เพราะขนาดในร้านอาหารเกาหลีเหนือเล็กๆ ใจกลางกรุงเทพฯแห่งนี้ ทุกคนในร้านต่างรู้สึกถึงนัยยะสำคัญ ของความสมานฉันท์อันเรียบง่ายตรงหน้า เป็นอย่างดี ... และล้วนออกจากร้านกันไป ด้วยรอยยิ้ม