ติดตามข่าวสารได้ที่ https://www.springnews.co.th
ลุงประทุม อินทร์เสงี่ยม ชาวสมุทรปราการนั่งรถเมล์สาย 82 พระประแดง-สนามหลวง วันละ 2 ชั่วโมง เพื่อทำตามความฝันในวัยเด็ก จุดหมายปลายทางคือ ใต้สะพานพระปกเกล้าฝั่งพระนคร เพื่อใช้เป็นสถานที่ให้บริการตัดผมฟรีแก่คนทั่วไป โดยครั้งแรกที่มาให้บริการตัดผมฟรีที่นี่ ย้อนกลับไปในช่วงงานพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพในหลวงรัชกาลที่ 9 ลุงประทุมอยากทำความดีเพื่อถวายเป็นพระราชกุศล จึงมาเปิดร้านให้บริการตัดผมโดยขึ้นป้ายว่า “ตัดผมฟรี ทำดีเพื่อพ่อ” จากนั้นก็ตัดผมเรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ก็เป็นเวลา 3 ปี
จุดเริ่มต้นการอยากเป็นช่างตัดผมของลุงประทุมนั้นเกิดขึ้นเมื่อในวัย 16 ปี เด็กหนุ่มผู้มีความใฝ่ฝันอยากมีร้านตัดผมเป็นของตัวเอง จึงไปเรียนตัดผมกับช่างที่ร้านตัดผมแต่ไม่ประสบความสำเร็จ เลยต้องจำใจเปลี่ยนมาช่างตัดเย็บผ้าเพราะสมัยนั้นมีรายได้ที่ดีกว่า แต่ยังคงเก็บความฝันไว้ในใจว่าสักวันต้องเป็นช่างตัดผมให้ได้
สมัยก่อนร้านตัดเย็บเสื้อผ้าเป็นที่ได้รับความนิยมมาก แต่ต่อมาเมื่อได้มีการเปิดห้างสรรพสินค้าขึ้นในประเทศไทย ทำให้ร้านตัดเย็บเสื้อผ้าได้รับผลกระทบโดยตรง คนเริ่มซื้อเสื้อผ้าจากห้างสรรพสินค้ามากขึ้น ร้านตัดเย็บเสื้อผ้าทยอยปิดตัวลง ลุงประทุมจึงต้องเปลี่ยนอาชีพอีกครั้ง
หลังจากนั้นลุงประทุม จึงหันมาขายผลไม้ตามหน้าโรงงานและได้แต่งงานมีครอบครัว จึงยึดอาชีพพ่อค้าขายผลไม้เลี้ยงครอบครัวมาเรื่อย ๆ ชีวิตเริ่มสุขสบายมีเงินพอกินพอใช้มากขึ้น ประกอบกับลูกจบการศึกษาและมีงานทำที่มั่นคงจึงของให้ลุงประทุมเลิกขายผลไม้ ทำให้ลุงประทุมจึงเริ่มหวนคิดถึงความฝันในวัยเด็กอีกครั้งที่อยากเป็นช่างตัดผม
ลุงเริ่มสานต่อความฝันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ต้องทำให้สำเร็จให้ได้ ลุงประทุมจึงไปเรียนตัดผมที่ศูนย์ฝึกอาชีพกรุงเทพฯ วัดธรรมมงคลสุขุมวิท 101 เมื่อเรียนจบลุงอยากจะเปิดร้านตัดผมแต่ฝีมือยังไม่เก่งพอ จึงเริ่มด้วยการมาเปิดบริการตัดผมฟรีที่ใต้สะพานพระปกเกล้าเพื่อฝึกปรือฝีมือให้เก่งขึ้น จนทำให้พบว่าความสุขไม่ได้อยู่ที่การมีร้านตัดผม
ลุงประทุมเล่าให้ฟังว่า อาชีพช่างตัดผม มีความโชคดีอยู่อย่างหนึ่ง คือเราได้พบปะพูดคุยกับคนมากหน้าหลายตา ยิ่งวันไหนอากาศดีๆ ลมพัดเย็นๆเจอลูกค้าที่คุยกันถูกคอ ยิ่งมีความสุขมาก ๆ บ้างคนตัดผมจนสนิทกันเหมือนญาติพี่น้อง ซื้อข้าวซื้อของมาให้ อย่างช่วงโควิดเขาก็ซื้อแอลกอฮอล์มาให้แกลลอนใหญ่เลย ลุงประทุมได้กล่าวทิ้งท้ายด้วยแววตาที่มีความสุขว่า “อาชีพนี้ถึงลุงจะไม่ได้เงินแต่ลุงชอบนะ”......