ตามไปดูให้ถึงต้น “ลูกปุย” ผลไม้ป่าพื้นถิ่นชาวปักษ์ใต้รสชาติเด็ด

หากใครใช้เส้นทางผ่านไปผ่านมาบนถนนสายพังงา-ตะกั่วป่า จะพบเห็นชาวบ้านนำผลไม้พื้นเมืองชนิดหนึ่งแขวนขาย เป็นช่อสีส้มอยู่สองข้างทาง ผลไม้ที่ว่าชื่อ “ลูกปุย” หรือ บางพื้นที่เรียกว่า “ลูกลังแข” เป็นผลไม้พื้นถิ่นของภาคใต้ รสชาติหวานอมเปรี้ยวชวนกิน เป็นที่ติดอกติดใจของผู้ที่ผ่านทางไปมา แวะซื้อรับประทานเอง และนำไปเป็นของฝาก

นายวุฒิชัย วัยวัฒน์ หรือคุณโจม เกษตรกรบ้านลำรู่ ม.3 ต.ท่านา อ.กะปง จ.พังงา พาผู้สื่อข่าวไปเก็บลูกปุยที่กำลังสุก ซึ่งปลูกปะปนอยู่ในสวนทุเรียนสาลิกา และได้อธิบายว่า“ลูกปุย”หรือลูก “ลังแข” เป็นผลไม้พื้นเมืองที่พบมากอยู่ในป่า เปลือกสีส้ม มีความหนามาก เวลาปอกเปลือกจะพบเนื้อของลูกปุย ซึ่งมีสีขาวน่ากิน คล้ายปุยเมฆยามเช้าที่อากาศสดใส ชาวพังงาจึงเรียกผลไม้ชนิดนี้ว่า “ลูกปุย”

"ลูกปุย" มีรสชาติทั้งหวานและหวานอมเปรี้ยว ในอดีตชาวบ้านใช้วิธีการเก็บลูกปุยในป่า ปัจจุบันได้มีการเปลี่ยนแปลงวิธีการปลูกโดยการเสียบตายอด คือการปลูกต้นลูกปุยป่า แล้วเอายอดจากต้นที่เป็นพันธ์ดีมาเสียบ เพื่อให้ได้ลูกปุยที่มีขนาดใหญ่ ผลโตน่ารับประทานและรสชาติหวาน โดย "ลูกปุย" จะออกสู่ตลาดในช่วงเดือนสิงหาคม – กันยายน ของทุกปี ชาวบ้านจะขายเป็นช่อๆละ 1 กิโลกรัม ราคา 35-50 บาท ตามขนาดของผล

สำหรับ "ลูกปุย" อยู่ในวงศ์เดียวกับมะไฟ ลักษณะเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สามารถสูงได้เกินกว่า 10 เมตร ลำต้นใหญ่ตั้งตรง เนื้อไม้แข็งและเหนียว แตกกิ่งก้านเป็นพุ่มกว้าง ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับเป็นรูปใบหอกหรือรูปลิ่ม ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ใบมีขนาดใหญ่และยาวมาก สีเขียวสด เวลามีใบดก จะให้ร่มเงาดีมาก