"โรงทานออนไลน์" โครงการช่วยเหลือผู้ประสบวิกฤตโควิด-19 จากชาย (ใน) ผ้าเหลือง

วิกฤตโควิด-19 ไม่เพียงส่งผลกระทบเฉพาะเรื่องสุขภาพ แต่ยังสั่นคลอนวิถีชีวิตของผู้คนในเรื่องปากท้อง การทำมาหากิน ทำให้ต้องอยู่กันอย่างยากลำบาก ถือว่าเป็นช่วงที่หนักหนาสาหัสยิ่ง หลายคนต้องตกงาน จึงไม่อาจหาเงิน มาจุนเจือครอบครัวได้ ส่วนพ่อค้าแม่ค้า ก็ขายของไม่ได้ เพราะคนส่วนใหญ่ไร้กำลังซื้อ

และจากปัญหาเหล่านี้ ก็ก่อให้เกิด “โรงทานออนไลน์” ขึ้นมา โครงการแห่งการแบ่งปันน้ำใจ จากชาย (ใน) ผ้าเหลือง ที่ริเริ่มโดย พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ

“อาตมามองว่า ยุคสมัยนี้มันมีความรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม ในยุคที่คนไม่สามารถจะออกไปไหนได้ หรือไม่เหมาะที่จะมารวมตัวกันเยอะๆ อาตมาคิดว่ากิจกรรมโรงทานออนไลน์ น่าจะสร้างประโยชน์ให้กับคนหลายกลุ่ม ไม่ใช่เฉพาะคนกลุ่มเดียว

“สมมติถ้าเราทำโรงทานปกติในที่เดียว เช่น จัดโรงทานที่วัด หรือในชุมชน เราแจก เช่น แจกข้าว แจกน้ำ แจกอาหาร สิ่งที่เราแจก ก็จะได้เฉพาะคนกลุ่มเดียว หรือสถานที่เดียว

“แต่โครงการโรงทานออนไลน์ ที่อาตมาทำ นอกจากจะให้ความสำคัญกับกลุ่มคนยากไร้ ที่เขาควรได้รับการช่วยเหลือ ในช่วงที่เขาทำมาหากินไม่ได้ อีกกลุ่มหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน และเราควรเห็นใจพวกเขาก็คือ กลุ่มแม่ค้าแม่ขาย ที่เขาขายของ ไม่ว่าจะเป็นอาหารตามสั่ง น้ำดื่ม ฯลฯ

“บางคนส่งข้อความมาหาอาตมา อยากให้ช่วยอุดหนุน อาตมาก็คิดว่า ถ้าเช่นนั้นเป็นโอกาสดีเลย เราช่วยอุดหนุนเขาก็แล้วกัน สั่งซื้อของจากพ่อค้าแม่ขาย เป็นนำ้ดื่ม เป็นอาหารตามสั่ง

“แต่มีข้อแม้ว่า ถ้าจะให้อาตมาช่วยอุดหนุน พ่อค้าแม่ค้าต้องมีจิตอาสาที่จะนำสิ่งของที่อาตมาช่วยซื้อ ไปมอบให้กับคนยากไร้ในชุมชนของเขา หรือในบริเวณร้านค้าที่เขาขายอยู่

โรงทานออนไลน์ เป็นโครงการที่ต่อยอดมาจาก “แบ่งปันน้ำใจ จากชาย (ใน) ผ้าเหลือง” จากจุดเริ่มต้น ช่วยเหลือผู้ยากไร้ ก็กลายเป็นอีกช่องทางในการบรรเทาทุกข์ให้พ่อค้าแม่ค้าหลายราย ที่ได้รับผลกระทบจากโควิด-19

“ตอนแรกที่ทำ ถ้าใครเดือดร้อนให้ทักมา แต่ขอให้เดือดร้อนจริงๆ ให้ส่งข้อมูล ส่งภาพถ่ายมา แล้วอยู่ในเขตปริมณฑล นนทบุรี กรุงเทพฯ อะไรแถวนี้ อาตมาก็จะนำสิ่งของใส่รถแท็กซี่ไปให้

“มีข้าวสาร อาหารแห้ง ปลากระป๋อง ไข่ไก่ เอาไปมอบให้ถึงบ้านเลย แล้วก็ทำเรื่อยมาจนถึงโครงการนี้ ที่คิดว่า ให้ความร่วมมือกับรัฐด้วย โดยที่เราไม่ต้องไปในพื้นที่เสี่ยง แต่เราก็ยังทำโครงการได้ ยังช่วยเหลือคนได้

“ถึงอยู่ในวัดในกุฏิ ก็ยังช่วยเหลือได้  ก็เลยทำต่อเนื่องเป็นโครงการโรงทานออนไลน์ ทำมานี่ก็จะเดือนแล้ว”

จากที่ช่วยผู้ยากไร้ได้เฉพาะเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล แต่เมื่อเป็น “โรงทานออนไลน์” ก็ช่วยเหลือได้ทั้งผู้ยากไร้และผู้ขาย อีกทั้งยังช่วยเหลือได้ทั่วประเทศ ในวันหนึ่งมีผู้ได้รับการช่วยเหลือ ไม่ต่ำกว่าร้อยราย

และยังเป็นอีกช่องทาง สำหรับผู้ที่ต้องการแบ่งปัน ได้เข้ามาสร้างสรรค์สิ่งดีๆ นี้ร่วมกัน

แม้อาหาร หรือข้าวของที่มอบให้ ไม่ได้มีมูลค่ามากมายนัก แต่ในช่วงที่ชีวิตลำบาก สิ่งเหล่านี้ก็สามารถประทัง และทำให้หลายคนมีกำลังใจ ที่จะสู้ต่อไป

“หลายเคส หลายกรณีเลยนะ อย่างที่จังหวัดสุโขทัย โยมเป็นแม่ค้าขายไข่ไก่กับน้ำพริก เขาก็ทักมาว่า ให้ช่วยอุดหนุนเขาหน่อย อาตมาก็ช่วยอุดหนุน 20 ชุด 30 ชุด ปรากฏว่าไปแจกโยมคนหนึ่งโยมแม่ค้าก็มาเล่าให้ฟังว่า พอเขาเอาของไปให้ คนที่ได้เขาดีใจมากเลย

"แค่ของไม่กี่อย่าง แต่เขาดีใจมาก แล้วประโยคแรกที่เขาพูดกับคนที่เอาของไปแจกก็คือ กำลังไม่มีอะไรกินอยู่พอดีเลย เขาพูดทำนองนี้

“แสดงว่าสิ่งที่เราทำ มันตรงจุดจริงๆ เราได้ช่วยเหลือ ได้ให้กำลังใจคนที่เขารู้สึกท้อแท้ รู้สึกว่า มันไม่มีทางที่จะไป เราเป็นส่วนเล็กๆ ตรงนี้

“อาตมาคิดว่าการช่วยเหลือกัน เป็นหน้าที่ของคนทุกคนในสังคม ถ้าพระเอาแต่ตัวรอด อยู่แต่ในวัด เอาแต่ภาวนา สวดมนต์อย่างเดียว ในขณะที่ชาวบ้านข้างนอกกำลังจะไม่มีกิน ชาวบ้านมีความทุกข์สาหัส ถ้าชาวบ้านอยู่ไม่ได้ วัดก็อยู่ไม่ได้

“อาตมามองว่าสังคมมันต้องเป็นส่วนรวมกันทั้งหมด พระต้องเกื้อกูลชาวบ้าน ไม่ใช่ว่า พระจะเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว คิดว่าถ้ามองอย่างนี้ไม่ถูก

“และไม่ว่าเราจะอยู่ในวิกฤตแบบไหน ภายใต้ความลำบากยากเข็ญ แต่ธรรมะข้อหนึ่งที่เราควรมีอยู่ก็คือ เมตตา กรุณา

"ฉะนั้นไม่ว่าจะอยู่ภายใต้วิกฤตไหน สิ่งที่ต้องมีก็คือความรัก ความเมตตาทั้งต่อตัวเองด้วย ชีวิตของตัวเอง เป็นกำลังใจให้ตัวเอง เป็นสิ่งที่เป็นความเข้มแข็งของตัวเอง แล้วก็ส่งต่อความรักนั้น พอมีความรักแล้ว ส่งต่อมันไป สู่คนอื่น ช่วยเหลือแบ่งปันกัน ก็จะอยู่รอดได้

“อาตมาว่า ไม่ว่าวิกฤตขนาดไหน ถ้าเรายังมีความรัก ควมเมตตา เอื้ออาทรต่อกันเนี่ย สังคมมันยังจะน่าอยู่ แต่มันมีวิกฤต แล้วต่างคนต่างเห็นแก่ตัว เอาตัวรอด มันก็ยิ่งพาให้สังคม มันแย่ไปกว่าเดิม กว่าที่เป็นอยู่"

ไม่ว่าจะเกิดวิกฤตกี่ครั้ง โลกก็ยังสวยงามเพราะความรัก และเมตตา จะประคับประคอง ให้พวกเราผ่านวันคืนอันโหดร้ายนี้ ไปได้ด้วยกัน