แม่ใจเพชร! เลี้ยงลูกพิการ บอกอย่าอายที่ลูกไม่เหมือนใคร แต่จงอายที่ทอดทิ้งลูก

ที่บ้านเลขที่ 306 ม.7 ต.ท่าชัย อ.เมืองชัยนาท จ.ชัยนาท มีแม่หัวใจแกร่ง คือ น.ส.สำราญ สุขจันทร์ อายุ 27 ปี เลี้ยงดูลูกสาว ด.ญ.สุตาภัทร ปั้นพัว หรือน้องแบม อายุ 2 ขวบ 1 เดือน ที่ป่วยจากอาการสมองขาดออกซิเจน เพราะจมน้ำตอนอายุ 1 ขวบ 2 เดือน ขาดอากาศหายใจเป็นเวลา 8 นาที แม้จะรอดมาได้  ลูกสาวก็อาการเกร็งแขน ขา ขยับร่างกายไม่ได้ ทำได้แค่นอนลืมตาหรือกระพริบตาเฉยๆ มานานกว่า 1 ปี

แม่น้องแบม เล่าว่า วันที่เปลี่ยนชีวิตของทั้งครอบครัวไป เกิดขึ้นเมื่อเดือนธันวาคม ปีที่ผ่านมา  น้องแบม ซึ่งมีนิสัยร่าเริง เป็นลูกคนสุดท้อง จาก 3 คน อีก 2 เป็นผู้ชาย ทำให้ผู้เป็นแม่รักน้องแบม ซึ่งเป็นลูกผู้หญิงคนเดียวมากที่สุด ไปเดินเล่นที่ทุ่งนา ระหว่างรอพ่อและแม่รับจ้างทำนาอยู่  แล้วเกิดพลัดตกลงไปในคันนา เมื่อช่วยขึ้นมาได้จึงปั้มหัวใจและนำส่งโรงพยาบาล ปรากฎว่า น้องกลับมามีชีพจรอีกครั้ง แต่หมอบอกว่า น้องไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้ เพราะสมองขาดออกซิเจนนานเกินไป

หลังกลับจากโรงพยาบาล น้องแบมนอนอยู่ 1 เดือน จนลืมตาขึ้นมาได้ แต่ก็ต้องรักษาตัว โดยใช้เครื่องออกซิเจน เครื่องดูดเสมหะ แต่ทั้งตัวเองและสามีไม่มีใครย่อท้อ แม้สามีจะต้องเป็นคนทำงานคนเดียว ส่วนตัวเองออกจากงานที่เคยทำมาเลี้ยงลูก ด้วยความรักความเอาใจใส่ไม่คิดที่จะทอดทิ้งหรือหนีหายไปไหน ทั้งยังนำลูกออกไปนอกบ้านเหมือนเด็กทั่วๆไป ไม่อยากให้ลูกต้องอยู่แต่ในบ้านอย่างเดียว และอยากให้คนทั่วไปที่ผ่านไปมาแถวบ้าน รู้สึกว่าน้องแบมผิดแปลกไปจากเด็กบ้านอื่นๆ

แม่น้องแบม ยังบอกอีกว่า ไม่อยากให้แม่ทุกคนคิดว่าการมีลูกป่วยเป็นเรื่องน่าอาย เมื่อเราทำให้เขาเกิดมา เราต้องเลี้ยงดูเขาในฐานะ "แม่" ต้องให้ความรัก ความเอาใจใส่ลูกของเราให้ถึงที่สุด จนกว่าจะหมดลมหายใจ  อย่าอายที่มีลูกไม่เหมือนคนอื่น แต่จงอายที่ทอดทิ้งลูก ที่ลูกไม่เป็นดั่งใจ ส่วนตัวแม้ว่าน้องแบมจะไม่สามารถรับรู้อะไรได้  แต่การพูดคุยและบอกรักลูกทุกวันเหมือนวันแรกที่ลูกลืมตาดูโลกขึ้นมา ก็ทำให้ตัวเองมีความสุขแล้วที่ได้ดูแลลูก