จนถึงวันนี้ ผ่านมาจะ 1 ปีแล้ว นับแต่วิกฤตโรฮิงญาระลอกใหม่ปะทุขึ้น แต่ชาวโรฮิงญาเกือบทั้งหมด ยังไม่ได้กลับบ้านเกิด และนี่คือเรื่องราวของชาวโรฮิงญา กับสิ่งของที่ทำให้พวกเขาระลึกถึงบ้าน
ใกล้จะครบ 1 ปีแล้ว กับวิกฤตโรฮิงญาระลอกใหม่ที่เกิดขึ้น จากการกระทำเทียบเท่าฆ่าล้างเผ่าพันธุ์โดยกองทัพเมียนมา
ชาวโรฮิงญาหลายแสนคน ต้องลี้ภัย ข้ามน้ำ ข้ามเขาไปบังกลาเทศ หลายคนมีเวลาเตรียมตัวไม่มาก หยิบฉวยอะไรได้ก็ต้องรีบหยิบมาด้วย มิเช่นนั้น อาจไม่รอดพ้นเงื้อมมือการล่าสังหาร และนี่คือเรื่องราวของชาวโรฮิงญา หลากเพศ หลากอายุ กับสิ่งของที่พวกเขาเลือกหยิบมาด้วย ในนาทีความเป็นความตาย
จาลัล อาห์เหม็ด เคยอาศัยในบ้านไม้สองชั้น วันที่ตัดสินใจละทิ้งบ้าน เขาหยิบฉวยทะเบียนบ้านทำจากสังกะสีมาด้วย
นี่คือ ป้ายทะเบียนบ้านของผม ที่บ้านเกิดของผม แต่ละบ้านจะมีป้ายแบบนี้ ตอนที่เราต้องลี้ภัยออกมา เรารู้ว่า จำเป็นต้องมีเครื่องพิสูจน์ว่าเราเป็นโรฮิงญา และหลักฐานถึงถิ่นพำนัก เราจึงนำทะเบียนบ้านติดตัวไปด้วยตลอด เพื่อแสดงให้เห็นว่า เรามีบ้านเกิดนะ - จาลัล อาห์เหม็ด ชาวโรฮิงญา อายุ 52 ปี
สิ่งที่เด็กชายโมฮัมหมัด อายาซ ถืออยู่คือรูปครอบครัวใบเก่า ครอบครัวใหญ่ที่มีมากถึง 17 ชีวิต
เราจำเป็นต้องใช้รูปนี้ ตอนกลับไปเมียนมา เพื่อพิสูจน์ว่าใครมาจากครอบครัวเราบ้าง นี่เป็นรูปภาพที่สำคัญมาก เราจำเป็นต้องมี - โมฮัมหมัด อายาซ เด็กชายชาวโรฮิงญา อายุ 12 ปี
ความฝันของโมฮัมหมัด คาเรส คือเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เขาเรียนถึงปีสุดท้ายในมัธยมปลายแล้ว ตอนที่ ความรุนแรงปะทุขึ้นในหมู่บ้านของเขา
ผมนำบัตรนักเรียนมาด้วย เพราะเป็นหลักฐานว่า ผมเรียนอยู่ชั้นเรียนที่ 10 ในเมียนมา ตอนที่ผมต้องพิสูจน์ เมื่อกลับไปแล้ว ผมใช้บัตรนักเรียนนี้ได้ นั่นคือเหตุผลที่ผมนำมันมาด้วย - โมฮัมหมัด คาเรส นักศึกษาชาวโรฮิงญา อายุ 20 ปี
สำหรับคุณแม่ลูกเล็ก อย่างอาซารู เบกึม เธอเลือกหยิบหม้อมาด้วย เพื่อทำอาหารให้ลูกและหลานคนเล็กระหว่างทางมาบังกลาเทศ
ฉันนำหม้อมาด้วย เพื่อทำอาหารให้ทารกระหว่างทาง เรามีแค่ข้าวและพริกเขียว ให้ลูกๆทุก 2 วัน มิเช่นนั้น พวกเขาจะหิวและร้องไห้ ดังนั้น เราจึงทำข่าวในหม้อนี้ - อาซารู เบกึม คุณแม่และคุณยาย ชาวโรฮิงญา อายุ 45 ปี
เด็กชายโมฮัมหมัด อูมาร์ จำต้องทิ้งของเล่นทั้งหมดไว้ที่บ้านเกิด ดังนั้นเขาจึงทำของเล่นขึ้นมาเอง
เราเคยทำเรือขอเล่นนี้ และเล่นมันในเมียนมา ตอนนี้ เราก็ทำมันอีกในค่ายที่บังกลาเทศนี้ - โมฮัมหมัด อูมาร์ เด็กชายชาวโรฮิงญา อายุ 12 ปี
โมฮัมหมัด จูบาเยร์ คุณพ่อลูก 5 ไม่มีเวลามาเลือกสิ่งของติดตัว เพราะเพียงแค่อุ้มลูกๆของเขา ดั้นด้นมาบังกลาเทศ ก็สุดกำลังแล้ว
ระหว่างทางมาที่นี่ เราเอาอะไรมาไม่ได้เลย เราเดินบนเขา 9 วัน และเรามีเด็กมาด้วย ดังนั้น เราจึงอุ้มพวกเขามา ไม่มีอย่างอื่นมาด้วย - โมฮัมหมัด จูบาเยร์ คุณพ่อลูก 5 ชาวโรฮิงญา อายุ 30 ปี