น้ำตาซึม หมา-แมวจรจัด ในญี่ปุ่น กับ ห้องรมแก๊ส ที่ไม่ใช่ทางแก้ปัญหา !

จากกรณี ที่มีการแพร่ระบาดของโรคพิษสุนัขบ้าในหลายจังหวัด จนเกิดกระแสการพูดถึง สุนัข และแมวจรจัด ที่มีเป็นจำนวนมาก รวมถึงมีการเสนอแนวคิดในการจำกัด และกำจัด กันไปต่างๆนาๆ โดยล่าสุด วานนี้( 18 มี.ค.) นพ.เจษฎา โชคดำรงสุข ปลัดกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ก็ออกมากล่าวถึงแนวคิดการเก็บภาษีกับเจ้าของสัตว์เลี้ยง นั้น

ล่าสุดวานนี้(18 มี.ค.) เพจเฟซบุ๊ก ญี่ปุ่นกรุบ ได้ออกมาโพสต์ข้อความพร้อมคลิป ซึ่งเป็นสกู๊ปข่าวในปี 2011ของการจัดการสัตว์จรจัดในประเทศญี่ปุ่น ระบุข้อความว่า " Dream Box" วันนี้หยิบสกู๊ปข่าวในปี 2011 มาแปล เป็นเรื่องเกี่ยวกับสุนัขที่เจ้าของไม่ต้องการแล้ว ปลายทางของเหล่าสุนัขจรจัด สุนัขที่ถูกทิ้งในญี่ปุ่นนั้น จะเป็นอย่างที่เราเคยได้ยินผ่านหูมาหรือเปล่า หาคำตอบได้ในคลิปนี้เลยค่ะ"

โดยในคลิปเป็นการ บรรยายถึงขั้นตอนการนำสุนัข-แมวที่เจ้าของไม่ต้องการ หรือสัตว์จรจัดที่ไม่มีใครต้องการ ที่มีการจับได้วันละเป็นร้อยตัว ไปไว้ในสถานที่ที่พัก รอการทำให้หายไปจากการเป็นภาระ โดยเจ้าหน้าที่ ซึ่งเป็นบริการฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย จากหน่วยงานที่มีอยู่กว่า 40 แห่งทั่วประเทศ จากสถิติที่ผ่านมา ปีๆหนึ่งจะมีการกำจัดสัตว์จรจัดเหล่านี้ราว สามแสนเก้าหมื่นตัว หรือวันละประมาณหนึ่งพันตัว โดยระหว่างรอกำจัดนั้น ก็จะมีกลุ่มคนรักสุนัข-แมว มาคอยถ่ายภาพเพื่อไปประกาศหาบ้าน หรือเจ้าของใหม่ แต่หากไม่มีใครมาขอไป เลี้ยงสัตว์ที่เหลือเหล่านั้นก็จะถูกทำให้หายไปจากการเป็นภาระ โดยการเข้าห้องรมแก๊ส ซึ่งถือเป็นปลายทางของเหล่าสัตว์ถูกทิ้งเหล่านี้

บางช่วงชางตอนของคลิปดังกล่าวแสดงให้เห็นภาพเจ้าของพาสุนัขที่เลี้ยงมา 9 ปี มาส่งที่รถเก็บสัตว์จรจัดเพื่อนำไปกำจัด โดยเจ้าของให้เหตุผลเรื่องของปัญหาเรื่องการเงินจึงไม่สามารถเลี้ยงต่อไปได้อีก ขณะที่ทางด้านเจ้าหน้าที่ที่ศูนย์พักดังกล่าว ให้ความเห็นว่า หากรับเขามาเลี้ยงแล้วดูแลเหมือนคนในครอบครัวจนวาระสุดท้าย ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่ส่วนใหญ่เกิดจากความมักง่ายเห็นแก่ตัว ทอดทิ้ง ปลายทางของสัตว์เหล่านี้จึงต้องมาจบที่ห้องรมแก๊ส ปัญหาที่ดูเหมือนจะเกิดจากผู้เลี้ยงมากกว่า

อย่างไรก็ตาม ในคลิปยังแสดงให้เห็นความโชคดีของสุนัขบางตัวที่มีผู้มาขอรับไปเลี้ยงต่อ โดยมันรอดพ้นจากการเข้าห้องรมแก๊ส ในขณะที่โอกาสแบบนี้เกิดขึ้นไม่มากนักยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องถูกกำจัดไปอยู่ดี

คลิปดังกล่าว เหมือนพยายามสื่สารถึงต้นตอของปัญหาสัตว์จรจัดในเมืองว่า ส่วนใหญ่เกิดจากคนที่ไม่รับผิดชอบ ทอดทิ้ง โดยที่คนเหล่านั้นบางคนไม่ทราบด้วยซ้ำไปว่าสัตว์ที่ถูกจับไปจะไปจบชีวิตลงแบบไหน ซึ่งทั้งหมดเป็นเรื่องราวที่ถูกแปลมาจากต่างประเทศเมื่อเกือบ 10 ปีมาแล้ว

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก : ญี่ปุ่นกรุบ