svasdssvasds

ฉาว นักวิชาการไทย ใช้เงินซื้องานวิจัยใส่ชื่อเคลมผลงาน แถมเบิกต้นสังกัดได้

ฉาว นักวิชาการไทย ใช้เงินซื้องานวิจัยใส่ชื่อเคลมผลงาน แถมเบิกต้นสังกัดได้

ฉาว! นักวิชาการไทย ซื้องานวิจัยต่างประเทศ ใส่ชื่อตัวเองเข้าไปทั้งที่ไม่ได้ทำ แถมนำเล่นไปเบิกเงินกับต้นสังกัดได้กำไรนับแสน พบบางรายมีชื่อในงานวิจัยกว่า 40 ฉบับ

กำลังเป็นเรื่องราวที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์เป็นอย่างมากถึงกรณีที่มี นักวิชาการหลายคนออกมาเปิดเผยข้อมูลว่า มีนักวิชาการหลายรายใช้เงินเพื่อแลกกับการนำชื่อไปอยู่ในงานวิจัยต่างประเทศ โดยไม่ต้องทำจริง เพื่อนำมาสร้างผลงาน โดยราคาจะขึ้นอยู่กับลำดับและตำแหน่งของชื่อในงานวิจัย และสามารถนำงานวิจัยไปเบิกเงินกับมหาวิทยาลัยได้

ด้าน ดร.อนันต์ จงแก้ววัฒนา ผอ.ไบโอเทค สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.) โพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก Anan Jongkaewwattana ระบุว่า...ธุรกิจที่น่ากลัวที่สุดของสังคมวิจัยคือการที่นักวิจัยไป shopping งานวิจัยที่ตัวเองไม่ได้ทำ เช่น ไปอ่านงานที่คิดว่าอยากมีชื่อตัวเองใน paper นั้นๆแล้วใช้เงินไปซื้อตำแหน่งของการเป็นผู้แต่ง หรือ ผู้นิพนธ์ ในงานวิจัย ชื่อแรกก็จะแพงหน่อย ชื่อกลางๆก็จะถูกหน่อย เมื่อได้จำนวนผู้แต่งครบแล้ว งานวิจัยผีๆนี้ก็ส่งไปตีพิมพ์โดยคนที่จ่ายเงินเป็นผู้แต่งก็จะไปสามารถ claim ผลงานทางวิชาการ หรือ ไปใช้ขอทุนจากหน่วยงานต่างๆเพื่อถอนทุนคืนได้ งานวิจัยที่ออกมาจะมีผู้แต่งแบบหลากหลายสถาบัน หลายประเทศที่ไม่เคยเห็นหน้า หรือรู้จักกันเลย พฤติกรรมแบบนี้ไม่แตกต่างจากการคอรัปชั่นที่เกิดขึ้นในวงการราชการเลย ที่เสียใจคือ เห็นชื่อนักวิจัยของไทยในงานแบบนี้ด้วย

ซื้องานวิจัย

ข่าวที่เกี่ยวข้อง :

ขณะที่ รศ.ดร.วีรชัย พุทธวงศ์ หรืออาจารย์อ๊อด อาจารย์ประจำภาควิชาเคมี คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้ออกมาเคลื่อนไหวโดยโพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก Weerachai Phutdhawong เกี่ยวกับกรณีนี้เช่นกันโดยระบุว่า...มีอาจารย์จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่คนหนึ่ง ไปตีพิมพ์ในเรื่องของวัสดุนาโนเป็นชื่อที่หนึ่งโดยจ่ายค่าตีพิมพ์ไป 30,000 บาท โดยที่สายงานอยู่เทคนิคการแพทย์ ไม่ใช่วัสดุศาสตร์ แล้วนำบทความที่ตีพิมพ์นั้นมาเบิกกับมหาวิทยาลัยจำนวน 120,000 บาท

เรื่องนี้มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ต้องสืบสวนสอบสวนครับ เพราะตอนนี้มีเว็บไซต์ที่ขายการเอาชื่อไปแปะในวารสารวิชาการ กำลังเป็นประเด็นอยู่

อาจารย์อ๊อด ยังให้ข้อมูลเพิ่มอีกว่า ล่าสุดก็มีอาจารย์คณะพยาบาลจบปริญญาโท แต่มีผลงานตีพิมพ์นอกสาขากว่า 40 เรือง ในวารสารวิชาการฐานข้อมูลระดับโลก ISI Q3-Q1

ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจมากมีการตีพิมพ์ข้ามสาย วิชาการขั้นสูง แบบน่าทึ่ง จะบอกว่าอาจารย์รุ่นใหม่คนนี้อัจฉริยะมาก เกินมนุษย์

งานวิจัยต่างประเทศ

วงการ ซื้อขายออนไลน์ผลงานวิจัยในต่างประเทศถึงขนาดซื้อขายตำแหน่งชื่อวางในเปเปอร์ งานวิจัย Q3-Q1 ในฐานข้อมูลวิจัย ระดับโลกอย่างงี้เลยนะครับ 

มีอาจารย์คนไทยอย่างน้อยสองคนขึ้นไป อยู่ในสารบบที่นักวิชาการต่างประเทศเอาออกมาแฉ ดู รายละเอียด ได้ในกระทู้ด้านล่างของอาจารย์อ๊อด 

และตอนนี้มีเว็บไซต์ที่ให้ตรวจสอบเรื่องการซื้อขาย เพียงแค่ใส่ชื่อนามสกุลภาษาอังกฤษเข้าไปที่มุมขวาบนก็จะรู้ว่ามีเรื่องอะไรบ้าง

ฉาว นักวิชาการไทย ใช้เงินซื้องานวิจัยใส่ชื่อเคลมผลงาน แถมเบิกต้นสังกัดได้

 

 

ด้าน รศ.ดร.ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี อาจารย์ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ก็ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Pinkaew Laungaramsri โดยระบุว่า...ถ้าเข้าไปเสิร์ชชื่ออาจารย์มช. ที่กำลังเป็นที่พูดถึงอยู่ในขณะนี้ ดูประวัติการตีพิมพ์บทความภาษาอังกฤษใน academia edu และ loop.frontiersin.org เราจะพบเรื่องที่น่าประหลาดใจยิ่งขึ้นไปอีก เพราะชื่อของเขาที่ปรากฎร่วมกับคนอื่นในวารสารต่างๆนั้น ไม่ได้มีแค่บทความข้ามศาสตร์เกี่ยวกับวิศวกรรม ที่ไม่ใช่ field ของเขาเท่านั้น แต่ยังมีบทความเกี่ยวกับเกษตร cryptocurrency เศรษฐศาสตร์การเงิน บางบทความก็เป็นการวิจัยในรัสเซีย ในอินโดนีเซีย ในโลกมุสลิม ฯลฯ นี่แสดงว่าทำมานานแล้ว และน่าแปลกใจว่าไม่มีอับอาย แต่มีการโหลดบทความมาโชว์กันใน academia edu เลยทีเดียว

ที่สำคัญคือ เราจะไม่พบบทความภาษาไทยเกี่ยวกับเกษตร วิศวกรรม การเงิน คริปโตเคอเรนซี รัสเซีย อินโดนีเซีย ที่อาจารย์ท่านนี้มีชื่อเขียนร่วมกับคนอื่นๆ ปรากฎในวารสารใดๆ ในภาษาไทย แม้แต่ชิ้นเดียว

อยากรู้จริงๆว่าผู้บริหารมช. จะจัดการอย่างไรกับเรื่องแบบนี้ หรือว่าไม่สนใจ สักแต่จะเอา ranking โดยไม่สนใจว่า ทุกวันนี้ มีอาจารย์ที่ไร้ยางอายประเภทนี้ ที่หากินด้วยการเอาเงินมหาวิทยาลัย ไปจ่ายซื้อ "ที่" ในบทความที่ตัวเองไม่ได้เขียน เมื่อได้ตีพิมพ์ก็มาขอเงินรางวัลที่สูงกว่า จนมีผลงานตีพิมพ์เกินครึ่งร้อยภายในไม่กี่ปี ลองคูณด้วยแสนต่อชิ้น ก็จะรู้ว่าร่ำรวยกันขนาดไหน

และก็มีวารสารประเภทนี้ในต่างประเทศที่รู้จักความด้อยพัฒนาแบบมหาลัยในไทย (และที่อื่น) เป็นอย่างดี ถึงได้หากินกันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน

คณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยทั้งหลาย ไม่ทราบว่าว่าอย่างไร?

 

ข้อมูลจาก : Anan Jongkaewwattana ดร.อนันต์ จงแก้ววัฒนา , Weerachai Phutdhawong รศ.ดร.วีรชัย พุทธวงศ์ , Pinkaew Laungaramsri รศ.ดร.ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี

related