
ทุกขบวนที่วิ่งออกจากสถานี คือขบวนที่ผมตั้งใจดูแลให้ปลอดภัย เรื่องราวของหัวใจเล็ก ๆ ในงานใหญ่ของพ่อวิศวกรรถไฟฟ้าที่ดูแลมากกว่าระบบ แต่คือ ‘ชีวิตของคนทั้งเมือง’
สำหรับใครหลายคน รถไฟฟ้าคือยานพาหนะแต่สำหรับพ่อคนหนึ่งวิศวกรซ่อมบำรุง
ทุกขบวนคือสิ่งที่เขาดูแลเหมือนลูกของเขาเองเขาตรวจราง เช็กระบบทุกจุดอย่างไม่เคยปล่อยผ่านไม่ใช่เพราะมันเป็นงานแต่เพราะในรถไฟแต่ละขบวน มี “ชีวิตที่เขารักที่สุด” นั่งอยู่ในนั้นแม้เขาจะไม่ได้ไปส่งลูกทุกเช้า
แต่ทุกครั้งที่เธอก้าวขึ้นรถไฟพ่อก็อยู่ตรงนั้นเสมอในความใส่ใจที่ซ่อนอยู่ในทุกน็อต ทุกราง และทุกลมหายใจของงานนี้
เพราะสำหรับพ่อการดูแลรถไฟให้ปลอดภัยก็คือการปกป้องลูก…ในทุกวันของชีวิตเธอ