ศาลปกครอง ยกฟ้องกลุ่มผู้พิการ จี้กทม.ชดใช้ลิฟท์ BTS ไม่ครบ 23 สถานี

ที่ศาลปกครองกลาง ถ.แจ้งวัฒนะ ศาลอ่านคำพิพากษา คดีหมายเลขดำ 495/2561 ที่นายสุภรธรรม มงคลสวัสดิ์ ที่ยื่นฟ้อง กรุงเทพมหานคร และคดีหมายเลขดำ 990/2561 ที่ นายธีรยุทธ สุคนธวิท กับพวกรวม 430 ยื่น กรุงเทพมหานคร เช่นกัน

โดยทั้ง 2 สำนวนนี้ ยื่นฟ้องว่า เมื่อปี 2558 ศาลปกครองสูงสุด ได้มีคำพิพากษา ในคดีหมายเลขแดงที่ อ.650/2557 ให้ กทม. ผู้ถูกฟ้อง จัดทำลิฟต์รับ-ส่งคนพิการ อุปกรณ์ และสิ่งอำนวยความสะดวกโดยตรงแก่ผู้พิการ ที่สถานีขนส่งรถไฟฟ้าบีทีเอส (BTS) ทั้ง 23 สถานี ให้แล้วเสร็จภายใน 1 ปี นับแต่วันที่มีคำพิพากษา แต่จนถึงปัจจุบัน กทม. ผู้ถูกฟ้อง กลับไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด จึงขอให้ศาลปกครองกลางมีคำพิพากษาให้ กทม. ผู้ถูกฟ้อง ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟ้องคดี

ซึ่ง ศาลปกครองกลาง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า นับแต่วันที่ศาลปกครองสูงสุด มีคำพิพากษาในคดีหมายเลขแดงที่ อ.650/2557 แม้ผู้ถูกฟ้องจะได้จัดทำลิฟต์รับส่งผู้พิการ , อุปกรณ์ และสิ่งอำนวยความสะดวกโดยตรงแก่ผู้พิการ ในบางสถานีแล้ว แต่เมื่อผู้ถูกฟ้องไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุดให้ครบถ้วน ในทั้ง 23 สถานี ภายใน 1 ปีนับแต่วันที่มีคำพิพากษา คือภายในวันที่ 21 ม.ค.59  จึงเป็นกรณีที่ผู้ถูกฟ้องปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมายและตามคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุดล่าช้าเกินสมควร ซึ่งทำให้ผู้ฟ้องซึ่งเป็นผู้พิการ ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากลิฟต์รับ - ส่งผู้พิการ , อุปกรณ์ และสิ่งอำนวยความสะดวกดังกล่าวใน 23 สถานีเพื่อเดินทางหรือปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวันได้อย่างบุคคลทั่วไปตามสิทธิที่ได้รับการรับรองโดยกฎหมาย ก็ย่อมก่อให้เกิดความเสียหายต่อสิทธิของผู้ฟ้องที่ต้องได้รับความช่วยเหลือในเรื่องดังกล่าวจากรัฐ

แต่เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า ระหว่างที่ กทม. ผู้ถูกฟ้อง ดำเนินการก่อสร้างและติดตั้งลิฟต์รับ-ส่งผู้พิการ ,อุปกรณ์ และสิ่งอำนวยความสะดวกโดยตรงแก่คนพิการในสถานีขนส่งต่างๆ เพื่อให้เป็นไปตามคำพิพากษา กทม. ผู้ถูกฟ้อง ต้องประสบปัญหาและอุปสรรคในการทำงานที่ทำให้เกิดความล่าช้าจนเกินระยะเวลาตามคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด

โดย กทม. ผู้ถูกฟ้อง ได้รายงานผลการดำเนินการ พร้อมปัญหาอุปสรรคดังกล่าว ให้ สำนักบังคับคดีปกครอง สำนักงานศาลปกครอง ทราบเป็นระยะๆ มาโดยตลอด จึงเห็นได้ว่า กทม. ผู้ถูกฟ้องไม่ได้จงใจหรือประมาทเลินเล่อที่จะไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด

นอกจากนี้ กทม. ผู้ถูกฟ้อง ได้ขอจัดสรรงบประมาณ เพื่อก่อสร้างและติดตั้งลิฟต์เพิ่มเติมให้ครบทั้ง 2 ฝั่งชานชาลา จึงเป็นกรณีที่ กทม. ผู้ถูกฟ้อง ยังคงมีแผนงานที่จะดำเนินการก่อสร้างและติดตั้งลิฟต์เพิ่มเติมให้แล้วเสร็จต่อไป

กรณีเห็นได้ว่า แม้ กทม. ผู้ถูกฟ้องจะปฏิบัติหน้าที่จัดทำลิฟต์รับ-ส่งผู้พิการ , อุปกรณ์ และสิ่งอำนวยความสะดวกโดยตรงแก่ผู้พิการตามคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด ล่าช้าเกินสมควร และก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ฟ้องก็ตาม แต่เมื่อเหตุดังกล่าวไม่ได้เกิดจากการจงใจหรือประมาทเลินเล่อของ กทม. ผู้ถูกฟ้องจึงไม่ครบองค์ประกอบตามกฎหมายที่จะถือได้ว่า กทม. ผู้ถูกฟ้อง กระทำละเมิดต่อผู้ฟ้อง

ดังนั้น กทม. ผู้ถูกฟ้อง จึงไม่ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟ้อง ศาลปกครองกลาง จึงพิพากษายกฟ้องทั้ง 2 สำนวนคดี