"นพ.ยง" แนะแนวทางสู้โควิด-19 ต้องใช้เวลาและมีขั้นตอน แบบวิ่งมาราธอน

วันที่ 20 มี.ค. 63 นพ.ยง ภู่วรวรรณ แพทย์ราชบัณฑิต และหัวหน้าศูนย์เชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านไวรัสวิทยาคลินิก ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้โพสต์แสดงความคิดเห็นถึงแนวทางการรับมือโควิด-19 ของไทย ดังนี้

“การควบคุมโรคระบาด โควิด-19 แต่ละประเทศ จะต้องมีมาตรการในการป้องกันควบคุม ตามบริบทของตัวเองที่เหมาะสม เราต้องยอมรับว่า โควิด-19 ไม่สามารถที่จะกวาดล้างให้ได้หมดไป เพราะได้มีการระบาดใหญ่ทั่วโลกแล้ว โควิด-19 นี้จะอยู่กับเราไปอีกนาน จนกว่าเราจะมีวัคซีนในการป้องกัน ในแต่ละประเทศ จะต้องมีวิธีการควบคุม และลดการสูญเสียต่อมนุษย์ ทั้งร่างกายและจิตใจ รวมทั้งทางด้านเศรษฐกิจสังคม

“การชะลอการระบาดของโรคโควิด-19 เป็นวิธีหนึ่งที่ถูกนำมาใช้ เพื่อให้ระบบสาธารณสุขของเรารองรับการดูแลผู้ป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด จนกว่าเราจะพร้อมเรื่องยารักษาโรค หรือมีวัคซีนในการป้องกัน ขณะนี้เรื่องยารักษาโรค เราก็มองเห็นหนทางบ้างแล้ว แต่วัคซีนยังคงอีกนานพอสมควร ประเทศจีนพร้อมที่จะช่วยเรา ในหลายมาตรการ รวมทั้งยารักษาโรค favipiravir

“บริบทในการควบคุมป้องกัน ลดจำนวนการระบาด ในแต่ละประเทศไม่เหมือนกัน ประเทศจีนกับประเทศทางตะวันตก ที่มีเสรีประชาธิปไตย จึงมีความแตกต่างกัน ไม่มั่นใจว่าการปิดเมือง จะทำได้จริงอย่างประเทศจีนหรือไม่ ในประเทศประชาธิปไตย และเป็นไปไม่ได้ที่เราจะปิดเมืองหรือประเทศเป็นระยะเวลายาวนาน การวางแผนของประเทศจึงต้องหาจุดสมดุลที่ดีที่สุดในการต่อสู้ระยะยาว ด้วยกำลังทรัพยากรที่มีอยู่

“ปัจจุบันเรารู้แล้วว่า 80 % ของโรคนี้ไม่รุนแรง และมีจำนวนหนึ่งไม่มีอาการด้วยซ้ำ จะเป็นผู้แพร่กระจายโรค ผู้ที่เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ หรือผู้ที่มีโรคประจำตัว ผู้สูงอายุควรอยู่บ้าน และผู้ที่ออกนอกบ้าน ลูกหลานจะต้องเข้าใจว่า เราอาจจะนำเชื้อมาสู่ ท่านได้ การควบคุมป้องกันโรค ในขณะนี้จึงจำเป็นที่จะต้องป้องกัน ให้มีผู้ป่วยเกิดขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพื่อให้ระบบสาธารณสุข ของเรารองรับได้

“ผู้ที่เป็นแล้วก็จะมีภูมิต้านทานขึ้น ไม่เป็นซ้ำอีก จนกว่าจะมีระดับภูมิคุ้มกันกลุ่มของประชาชนสูงถึงระดับหนึ่ง (เป็นแล้วไปจำนวนหนึ่ง) โรคจึงหยุดระบาด เราต้องการวัคซีนมาเสริมภูมิต้านทานอีกจำนวนหนึ่ง เพื่อให้ได้ภูมิคุ้มกันกลุ่มเพิ่มขึ้นได้อีก

“การต่อสู้กับโรคระบาดจึงต้องใช้ระยะเวลายาวนาน การต่อสู้จึงต้องมีขั้นตอน แบบค่อยเป็นค่อยไป ตามความเหมาะสม และบริบทของประเทศไทย การรบครั้งนี้จึงเปรียบเทียบเหมือนการวิ่งมาราธอน ไม่ใช่วิ่ง 100 เมตร จะหมดแรงเสียก่อน”