การศึกษาฆ่าฉัน : นิทรรศการการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ สะท้อนกฎระเบียบที่ไร้เหตุผล และความเจ็บปวด ที่เหล่านักเรียนใน ”โรงเรียนไทย” ต่างต้องพบเจอ
เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด คำนี้ยังใช้ได้และเป็นจริงเสมอ ช่วงเย็นวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา บริเวณหน้าหอศิลป์กรุงเทพ BACC จะเห็นเหล่าไทยมุงเดินจดจ้องกับกลุ่มเด็กนักเรียนที่แต่งกายถูกระเบียบ แบบอย่างอันทรงเกียรติ ที่ทุกๆโรงเรียนในประเทศนี้ ต้องชื่นชม
และเคียงข้างด้วยนักเรียนอีกคน ที่เต็มไปด้วยแผลตามบริเวณร่างกาย รอยฟกช้ำ สีหน้าทุกข์ระทมที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด นี่คือส่วนหนึ่งของนิทรรศการ การศึกษาฆ่าฉัน ครั้งที่ 2 : กฎระเบียบเบียดเบียน
โรงเรียนพื้นขาววิทยา : ลูกพื้นขาวพราวเสน่ห์
ธนพัฒน์ เลื่องไพศาล นักเรียนชั้น ม.6 ได้รับตำแหน่ง คณะกรรมการนักเรียนด้านการควบคุมระเบียบการแต่งกาย ไม่เคยผิดระเบียบเลยแม้แต่วันเดียว โดยเฉพาะถุงเท้า ที่มักมีนักเรียนคนอื่นแหกคอกใส่ผิดระเบียบอยู่เสมอ แต่เขาก็ยังคงสวมใส่ถุงเท้าพื้นขาวลอนเล็กอย่างถูกระเบียบตลอดมา เป็นการรักษาเอกลักษณ์ของนักเรียน โรงเรียนพื้นขาววิทยา เขาจึงเหมาะสมที่จะได้รับตำแหน่งอันทรงคุณค่าดังกล่าว
สหดล จิตธรรม
นักเรียนชั้น ม.3 แหกคอกสวมถุงเท้าพื้นดำมาโรงเรียน จึงต้องถูกยึดให้เดินเท้าเปล่า การสวมถุงเท้าพื้นดำมาโรงเรียน ถือเป็นการไม่ให้เกียรติสถานศึกษาด้วยถุงเท้าดำๆ ที่มีแต่ความสกปรกซ่อนเร้นอยู่ภายใน การใส่ถุงเท้าพื้นดำย่ำเท้าเข้ามาในโรงเรียน จึงเป็นการนำสิ่งสกปรกเข้ามาในโรงเรียนโดยปริยาย
นี่คือส่วนหนึ่งของบทบรรยายสถานการณ์ความเจ็บปวดที่นักเรียนหลายคนเคยพบเจอกับตนเอง
การศึกษาฆ่าฉัน คือแคมเปญที่จัดขึ้นโดยกลุ่มการศึกษาเพื่อความเป็นไท ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 โดยใช้ตัวแสดงเป็น ”นักเรียน” ที่มีบาดแผลต่างๆตามร่างกาย แต่บาดแผลเหล่านั้น มิใช่เกิดขึ้นจากการถูกทำร้าย แต่เป็นตัวแทนความเจ็บปวดอันสับสนของเหล่านักเรียน ที่ต้องพบเจอในโรงเรียน
กฏระเบียบเบียดเบียน
กฎระเบียบหลายข้อที่นักเรียนไม่มีส่วนคิดและตั้งคำถาม ว่าสิ่งเหล่านี้จำเป็นต่อการเรียนของพวกเขาหรือไม่ กฎระเบียบที่ออกโดยใครสักคน แล้วบังคับใช้กับคนหมู่มาก
โดยที่เหล่านักเรียนไม่ได้ยินยอมและไม่มีสิทธิในการคัดค้าน นิทรรศการนี้จึงนำผลกระทบของกฎต่างๆมาสะท้อนให้สังคม และผู้คนภายนอกได้เห็น
ในนิทรรศการ กลุ่มการศึกษาเพื่อความเป็นไท ได้แจกคู่มือ “ยุทธวิธีการเอาตัวรอดในโรงเรียน” โดยหวังว่าการละเมิดสิทธิมนุษยชน จะหมดไปจากโรงเรียน คู่มือเล่มนี้เป็นเครื่องมือเล็กๆ เพื่อให้นักเรียนตระหนักถึงสิทธิอันพึงมีของตน และนำไปใช้เตือนสติผู้ที่คิดจะละเมิดสิทธิของนักเรียนตามกฎหมาย
"ปัจจุบัน มีการกระทำที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนของนักเรียนอยู่บ่อยครั้ง เราในฐานะนักเรียน จะปล่อยให้การกระทำเช่นนี้ดำเนินต่อไปจริงๆหรือ ถึงเวลาแล้วหรือไม่ ที่เยาวชนอย่างเราจะรักและเคารพในสิทธิที่เราพึงมี และส่งเสียงให้ผู้ใหญ่ได้รับรู้"