ไม่ใช่แค่ให้นอนเล่น ! วันขี้เกียจโลก ผ่านมุมมองของ "ว.วชิรเมธี"

พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ได้โพสต์เฟซบุ๊กให้แง่คิด ในวันขี้เกียจโลก 10 สิงหาคม ที่หลายๆ  คนอาจจะเข้าใจความหมายผิดไปว่าทำไมถึงมีวันนี้ขึ้นมา ว่า

“มีเงินมหาศาล แต่ไม่มีสังขารจะใช้เงิน”

ในโลกนี้มีวันสำคัญมากมาย เพื่อรำลึกถึงบุคคล เหตุการณ์ และอุดมคติที่มีความสำคัญ ต่อมนุษยชาติ ต่อสิ่งแวดล้อม และต่อความเจริญก้าวหน้าของโลก ในบรรดาวันสำคัญทั้งหลายนั้น จะมีใครรู้บ้างว่า วันที่ ๑๐ สิงหาคม ของทุกปี เป็น “วันขี้เกียจสากล (International Day of Laziness)” กล่าวกันว่า วันดังกล่าวนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเริ่มต้นที่แน่ชัด แต่มีเป้าหมายที่ชัดเจนว่า ตั้งขึ้นมาเพื่อให้คนทำงานทั้งหลาย ได้รู้จักการพักผ่อนนอนเล่น หลังจากตรากตรำทำงานหนักกันมาแทบล้มประดาตาย ทำไมจึงต้องมีวันขี้เกียจสากล เรื่องนี้ตอบได้ไม่ยากเลยในยุคทุนนิยมที่เงินเป็นสิ่งสำคัญ ผู้คนในยุคสมัยของเราทุกวันนี้ทำงานหนักกว่าคนในยุคสมัยอื่นใดหลายร้อยเท่า แต่ยิ่งทำงานหนัก คุณภาพชีวิตกลับยิ่งแย่ลง ข่าวคนทำงานหนักจนป่วยตายมีให้เห็นบ่อยขึ้นทุกวัน

เร็วๆ นี้ ผู้เขียนได้ฟังเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจากชาวต่างชาติที่มาปฏิบัติธรรมที่ไร่เชิญตะวัน

เขาบอกว่า “เจ้านายของเขาที่อเมริกาเป็นคนเก่งมาก มีเงินเป็นหมื่นล้าน เขาสามารถทำงานเกิน ๒๔ ชั่วโมงต่อหนึ่งวัน ความเก่งทางการบริหารและการเงินนั้น ไม่น่าจะเป็นรองสตีฟ จ็อบส์ แห่งวงการไอทีเลยทีเดียว”  ผู้เขียนฟังแล้วก็ทึ่ง จึงถามต่อว่า แล้วตอนนี้ เจ้านายของคุณอยู่ไหน ?  เขาตอบว่า “อยู่ในโรงพยาบาล เพราะเส้นเลือดในสมองแตกระหว่างประชุมผู้ถือหุ้น” เรื่องราวทำนองนี้ยังมีอีกมาก ไม่จำต้องอ้างงานวิจัย  เพราะมันแทบจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาของยุคเงินคือพระเจ้า หากเราไม่ตระหนักรู้ วันหนึ่ง เหตุการณ์คล้ายในเรื่องเล่าอาจเกิดขึ้นกับเรา หรือกับคนใกล้ตัวได้ทุกเมื่อ

สาระของวันขี้เกียจสากลย่อมไม่ใช่เรื่องตื้นๆ แค่ให้นอนเล่นอยู่ที่บ้านเป็นแน่ แต่แท้ที่จริงแล้ว วันนี้มีเป้าหมายให้เราแต่ละคน หันกลับมาสำรวจตรวจสอบวิธีที่เราทำงาน วิธีที่เราใช้ชีวิต ว่ามันเป็นมิตรต่อสุขภาพหรือเปล่า ? งานได้ผล คนยังเป็นสุขอยู่หรือเปล่า ?