ทางเดียวไม่เลี้ยวไปไหน : ฉันเกิดในรัชกาลที่ ๙ (ตอนจบ)

คำสอนสำคัญของ “พระพุทธศาสนา” คือ “กฎแห่งกรรม” จะจัดสรรวิถีชีวิตเบื้องต้นของแต่ละชีวิตและจะจัดสรรให้ทุกชีวิตที่เกี่ยวพันกันได้เจอกันเป็นเบื้องต้น

ยํ้า! เบื้องต้นเท่านั้น ส่วนชีวิตที่เหลือจะเป็นไปตามการกระทำใหม่ที่ใจกำหนดแต่ก็อยู่ภายใต้กฎหลักคือกรรมหนักจะได้รับผลก่อน เพื่อไปสนับสนุนส่งเสริมหรืออาจตัดรอนพลิกขั้วให้ชีวิตนั้นๆ หรือสังคมนั้นๆ ได้รับผลแห่งการกระทำใหม่

เมื่อรัชกาลที่ 7 สละราชสมบัติ รัชกาลที่ 8 จึงได้ครองราชย์ เพราะรัชกาลที่ 8 สิ้นพระชนม์ จึงมีรัชกาลที่ 9 แต่จะมีใครสักกี่คนที่จะรู้สึกได้ว่า “พระองค์ท่าน” ไม่ได้มีพระราชประสงค์ที่จะขึ้นครองราชย์เป็น “พระมหากษัตริย์” แต่ด้วยเพราะทรงตระหนักในพระราชภาระจึงต้องขึ้นครองราชย์ด้วยพระราชหฤทัยที่แสนเจ็บปวด เพราะพระเชษฐาถูกลอบปลงพระชนม์

ดังพระราชหัตถเลขาที่ทรงบันทึกไว้ในบันทึกส่วนพระองค์ว่า...

“อดคิดถึงพี่ไม่ได้เลยแม้แต่ขณะเดียว ฉันเคยคิดว่า ฉันจะไม่ห่างจากพี่ตลอดชีวิต แต่มันเป็นเคราะห์กรรม ไม่คิดเลยว่าจะเป็นกษัตริย์ คิดแต่จะเป็นน้องของพี่เท่านั้น”

และอีกบทหนึ่งที่ได้ทรงบันทึกไว้...

...“ในหลวง อย่าละทิ้งประชาชน” ...

...“ถ้าประชาชนไม่ทิ้งข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าจะทิ้งประชาชนอย่างไรได้”...

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่ 19 สิงหาคม 2489 ในขณะที่จะเสด็จฯกลับไปศึกษาต่อที่สวิตเซอร์แลนด์หลังจากขึ้นครองราชย์ และพระองค์ท่านได้ทรงบันทึกไว้ว่ามีผู้ตะโกนขึ้นขณะรถพระที่นั่งถึงวัดเบญจมบพิตรและพระองค์ท่านได้ทรงตอบไปในพระราชหฤทัย

หลังจากนั้นอีกเกือบ 4 ปี วันที่ 23 มีนาคม 2493 ได้เสด็จนิวัติประเทศไทย 43 วันนับจากวันนั้นคนไทยทุกคนก็ได้ยินและจดจำพระปฐมบรมราชโองการ

ในงานพระราชพิธีพระบรมราชาภิเษก ตลอดพระชนมชีพของพระองค์ไม่เคยว่างเว้นต่อพระราชกรณียกิจ รักษาสัจจะที่ให้ไว้

ทรงบุกป่าฝ่าดงแดนกันดาร ลุยทุกสถานการณ์แม้ในอากาศที่เหน็บหนาวหรือร้อนในเปลวแดดที่แผดเผา นํ้าท่วมหรือแห้งแล้งกันดาร ไม่เว้นว่างกลางวันกลางคืนทำให้มีโครงการในพระราชดำริทั้งสิ้น 4,447 โครงการในทุกจังหวัดและที่สำคัญที่สุดมีโครงการที่เกี่ยวกับนํ้า 3,031 โครงการ

นับตั้งแต่โครงการแรกคือ “ถนนห้วยมงคล” เกิดขึ้นเมื่อปี 2495 เพื่อช่วยให้ประชาชนขนส่งสินค้าเกษตรออกมาขายในเมืองได้รวดเร็วไม่เน่าเสีย

กรรมจัดสรรให้เราคนไทยได้ “พระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 9” และแน่นอนได้สืบสันตติวงศ์ต่อเนื่องสู่ “รัชกาลที่ 10”

เราทุกคนจงรักภักดี แต่วันนี้ต้องวาง “ความโศกเศร้า” แปรเปลี่ยนการแสดงออกเป็น “ปฏิบัติบูชา”ถวายพระองค์ท่านและรวมพลังกายใจถวายสัตย์ปฏิญาณต่อ “รัชกาลที่ 10” ร่วมกันสร้างกรรมใหม่

คอลัมน์ : ทางเดียวไม่เลี้ยวไปไหน/ หน้า 14 หนังสือพิมน์ฐานเศรษฐกิจ  /ฉบับ 3308 ระหว่างวันที่ 25 - 28 ตุลาคม 2560