เปิดรายได้ Entertainment Complex กัมพูชา เมียนมา ลาว แหล่งเศรษฐกิจสีเทา?
เปิดข้อมูลรายได้ธุรกิจ Entertainment Complex - กาสิโน ในเมียนมา ลาว และกัมพูชา หรือสามประเทศนี้เป็นแหล่งเศรษฐกิจสีเทา?
โครงการ Entertainment Complex คือหนึ่งในโครงการเรือธงของพรรคแกนนำรัฐบาล ที่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะพบกับแรงต่อต้านทั้งจากภายในและภายนอก ถึงแม้ว่าจะพยายามสื่อสารประกาศข้อดีทั้งด้านของโอกาสและเม็ดเงินที่จะเข้าประเทศมากมายขนาดไหน ทั้งการฉายภาพความรุ่งเรืองของสิงคโปร์โมเดลที่เราจะเอามาเป็นตัวอย่าง แต่ก็มีคนจำนวนมากยังไม่ค่อยแน่ใจว่าจะได้คุ้มเสียหรือไม่
เมื่อพูดถึงตัวอย่างที่ดี ก็สมควรพูดถึงตัวอย่างที่แย่ ที่ชัดเจนก็เห็นจะเป็นกรณีของเพื่อนบ้าน อย่างเมียนมาและลาวที่เอื้อเฟื้อให้การลงทุน ซึ่งส่วนใหญ่มาจากประเทศจีนเข้ามาพัฒนาพื้นที่ริมชายแดนไทย ที่ฉากหน้าเปิดเป็นสถานท่องเที่ยวและกาสิโน แต่ก็มีข้อพิสูจน์ให้เห็นชัดแล้วว่าฉากหลังนั้นมีธุรกิจธุรกรรมที่ไม่ชอบมาพากลมากมาย ตั้งแต่การค้ามนุษย์ ยาเสพติด แก๊งคอลเซนเตอร์
หรือประเทศกัมพูชาที่แต่เดิมก็เปิดเป็นบ่อนกาสิโนมาอย่างยาวนาน และต่อมาจึงเปิดสัมปทานให้กลุ่มธุรกิจจีนมาครอบครองพื้นที่ เสมือนเป็นมณฑลหนึ่งที่ไม่ต้องขึ้นกับกฎหมายกัมพูชา ทำอะไรได้ตามอำเภอใจ เป็นทั้งฐานและต้นเหตุของอาชญากรรมทั้งในประเทศและข้ามชาติ โดยถึงแม้รัฐบาลกัมพูชาจะกลับตัวยกเลิกกฎหมายบ่อนเสรีในที่สุดแต่สภาพสังคมที่ฟอนเฟะก็ยากที่จะกู้กลับ
ขณะที่เศรษฐกิจหลักของประเทศและและเพื่อนบ้านแทบจะไม่เติบโตเลย แต่ธุรกิจสีเทาในประเทศเพื่อนบ้านของเรากลับเฟื่องฟูขึ้นอย่างมาก จนแทบจะกลายเป็นหัวจักรหลักในการนำเม็ดเงินเข้าประเทศ มีตัวเลขทางสถิติที่เคยเก็บเมื่อปี 2023 ชี้ว่าในปีๆ หนึ่งนั้นโลกเราเสียเงินให้กับพวกสแกมเมอร์ถึง 2.24 ล้านล้านบาท และเกินกว่าครึ่งของเม็ดเงินนั้นไหลเข้าสู่ 3 ประเทศเพื่อนบ้านของเราอย่างเมียนมา กัมพูชา และลาว
ตัวเลข 1.533 ล้านล้านบาท คือเม็ดเงินทั้งหมดจากธุรกิจสีเทาที่หมุนเวียนเข้าสู่ 3 ประเทศเพื่อนบ้านของเรา โดยเมียนมาถือเป็นประเทศที่มีเม็ดเงินไหลเข้าสูงสุดที่ 717,500 ล้านบาท ขณะที่กัมพูชารั้งอันดับ 2 ที่ 437,500 ล้านบาท และลาวที่ 378,000 ล้านบาท
เม็ดเงินที่มากมายมหาศาลเหล่านี้ไม่ได้หมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจไปสู่คนท้องถิ่นอย่างแท้จริง เพราะเป็นธุรกรรมที่เกิดจากการฉ้อฉล ใช้แรงงานน้อยและแรงงานก็มาจากการค้ามนุษย์ เป็นเม็ดเงินที่แทบจะไม่ก่อให้เกิดการสร้างงานหรือกระตุ้นให้เกิดการจับจ่ายหมุนเวียนในระบบห่วงโซ่อุปทานในธุรกิจอื่นเลย เม็ดเงินจำนวนมากก็กระจุกตัวอยู่ในกลุ่มนายทุน
ขณะที่สิงคโปร์นั้นมีระบบระเบียบ กรอบกฎหมายที่ชัดเจน ซึ่งไทยเราก็สามารถทำได้ แต่สิ่งที่สิงคโปร์มีแต่ไทยไม่มีนั่นคือ ความเข้มงวดของการบังคับใช้กฎหมายและคอร์รัปชัน เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าหากเรามีกาสิโน กาสิโนเหล่านั้นจะไม่กลายเป็นแหล่งซ่องสุม ฟอกเงิน ต้นน้ำของธุรกิจสีเทา ต้นทางของปัญหาสังคม?
นี่คือปัญหาที่พรรคแกนนำรัฐบาลยังไม่สามารถทำให้คนส่วนใหญ่สามารถเห็นดีเห็นงามด้วยกับ Entertainment Complex
ที่มา : กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
