ภัยเงียบบนโซเชียล "การคุกคามทางเพศบนโลกออนไลน์​" ไม่ใช่เรื่องสนุก

ในยุคที่โซเชียลมีเดียแทรกซึมอยู่ในทุกจังหวะชีวิต เรามักพบเห็นพฤติกรรมหนึ่งที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วราวกับเชื้อร้าย นั่นคือ Cyber Sexual Harassment หรือการคุกคามทางเพศผ่านโลกออนไลน์ ซึ่งหลายคนยังเข้าใจผิดว่า "เป็นแค่การล้อเล่น"

ทำไมการคุกคามออนไลน์ถึง "รุนแรง" และ "ทำง่าย"

ปัจจัยหลักที่ทำให้การคุกคามทางเพศออนไลน์แพร่กระจายไปทั่วทุกแพลตฟอร์ม 

• ความไร้ตัวตน (Anonymity): ผู้ใช้งานไม่จำเป็นต้องระบุตัวตนจริง ทำให้ขาดความยับยั้งชั่งใจ
• การเข้าถึงง่าย: พื้นที่โซเชียลเปิดกว้าง 24 ชั่วโมง ทำให้การคุกคามเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลา
• ทำลายหลักฐานได้เร็ว: ผู้กระทำผิดมักลบข้อความหรือปิดบัญชีหนี ทำให้การติดตามตัวมาลงโทษทำได้ยาก
• บรรทัดฐานที่ผิด: หลายคนมองว่าเป็นการ "พูดเล่น" หรือ "แสดงความเห็นขำๆ" เพราะคิดว่าคนในเน็ตไม่รู้จักกัน จึงไม่เสียหายอะไร

พฤติกรรมแบบไหนเข้าข่าย Cyber Sexual Harassment

เราสามารถแบ่งประเภทของการคุกคามทางเพศออนไลน์ออกเป็น 3 ระดับหลัก

   1. การเหยียดเพศ (Gender Disparagement)

การแสดงความเห็นดูถูกเหยียดหยาม "รสนิยมทางเพศ" หรือ "เพศสภาพ" ของผู้อื่น โดยนำมาเป็นเรื่องตลกขบขันเพื่อให้อีกฝ่ายอับอาย

   2. การลวนลามทางเพศ (Cyber Lusting)

การคอมเมนต์ถึงอวัยวะเพศ หรือการเสนอ/ขอทำกิจกรรมทางเพศกับผู้อื่นโดยที่เขาไม่ยินยอม ไม่ว่าผู้ถูกกระทำจะเป็นเพศไหนหรืออายุเท่าไหร่ก็ตาม

   3. การข่มขู่ทางเพศ (Cyberstalking & Revenge Porn)

นี่คือระดับที่รุนแรงที่สุดและส่งผลกระทบต่อจิตใจอย่างมหาศาล

• Cyberstalking: การติดตามเฝ้าดูชีวิตออนไลน์ของผู้อื่นจนเกิดความหวาดกลัว
• Revenge Porn: การนำภาพนิ่งหรือวิดีโอโป๊เปลือยของอดีตคนรักมาเผยแพร่เพื่อข่มขู่หรือแก้แค้น (มักพบบ่อยหลังการเลิกรา) โดยไม่สนใจความเสียหายที่เหยื่อจะได้รับ

แพลตฟอร์มที่พบการคุกคามบ่อยที่สุด

ในปัจจุบัน เราสามารถพบข้อความคุกคามเหล่านี้ได้ในทุกช่องทางที่มีการปฏิสัมพันธ์ เช่น:

• Twitter (X): ผ่านแฮชแท็กหรือการโควตทวีต
• Facebook & Instagram: ผ่านการคอมเมนต์ใต้รูปภาพ
• YouTube: ในช่องแสดงความคิดเห็นใต้คลิปวิดีโอ
• Pantip: การตั้งกระทู้หรือตอบกระทู้ในเชิงลามก
• Live Streaming: การพิมพ์ข้อความคุกคามสดๆ ขณะที่ผู้สร้างคอนเทนต์กำลังไลฟ์

แก้กฎหมายอาญา เพิ่มความผิดคุกคามทางเพศ

ล่าสุดราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ประกาศพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 30) โดยมีสาระสำคัญคือการปรับปรุงกฎหมายความผิดทางเพศให้สอดคล้องกับพฤติการณ์ในสังคมปัจจุบันที่มีความหลากหลายและทวีความรุนแรงมากขึ้น

สาระสำคัญของการแก้ไข ประกอบด้วย

• แก้ไขนิยามคำว่า “กระทำชำเรา” ให้ครอบคลุมการกระทำในรูปแบบใหม่
• ยกเลิกความผิดฐาน “อนาจารโดยล่วงล้ำ”
• เพิ่มนิยามและกำหนดความผิดทางอาญาฐาน “คุกคามทางเพศ” โดยตรง

เหตุผลในการแก้ไขกฎหมาย ระบุว่า ปัจจุบันการกระทำความผิดทางเพศเกิดขึ้นต่อบุคคลทุกวัย ทุกเพศ รวมถึงผู้มีความหลากหลายทางเพศ และก่อให้เกิดความเสียหายทั้งทางร่างกายและจิตใจ ขณะที่กฎหมายเดิมยังจำกัดอยู่เพียงความผิดลหุโทษฐานก่อความเดือดร้อนรำคาญ ซึ่งไม่สอดคล้องกับลักษณะการคุกคามทางเพศในความเป็นจริง

การกำหนดให้ “การคุกคามทางเพศ” เป็นความผิดทางอาญา มีเป้าหมายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการลงโทษผู้กระทำผิด ใช้เป็นมาตรการป้องปราม และเสริมสร้างความปลอดภัยให้กับสังคม โดยกฎหมายฉบับนี้จะมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 30 ธันวาคม 2568 เป็นต้นไป