วิจัยชี้ แค่มีเพื่อนสนิทที่ดี 5 คน ก็เป็นกุญแจสู่สุขภาพจิตที่ดี

ปี 2025 โลกของเราดูไม่เคยว่างเปล่า ผู้คนแน่นขนัดตามเมืองใหญ่ แชทเด้งทั้งวัน โทรศัพท์อยู่ใกล้มือเสมอ แต่ลึก ๆ ข้างใน หลายคนอาจกลับรู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่คนเดียว ไม่มีใครเข้าใจ หรือเป็นที่พึ่งได้จริงๆ

เมื่อก่อน คู่รักหรือคู่ชีวิตมักจะเป็นคนที่เราพึ่งพิงได้เสมอ แต่สำหรับบางคน แม้จะมีคู่ ก็กลับยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยว เพราะความสนิทชิดเชื้อนั้นไม่สามารถถูก “สมมุติ” ได้ และสำหรับคนจำนวนไม่น้อยที่ใช้ชีวิตลำพัง คำถามยิ่งชัดเจนขึ้นว่า “ถ้าไม่ใช่คนรัก แล้วใครล่ะที่จะอยู่เคียงข้างเรา?” 

คำตอบคือ “เพื่อน” ไม่ใช่เพียงแค่คนเดียว แต่เป็นหลายคน งานวิจัยจาก Growth Distillery และ Medibank ระบุว่า คนที่มีสุขภาพจิตดีจะมีเพื่อนที่สามารถพึ่งพาได้เฉลี่ย 5 คน ขณะที่คนที่มีปัญหาทางใจมักมีไม่ถึง 3 คน ช่องว่างเพียงไม่กี่คนนั้นสร้างความแตกต่างอย่างมาก เพราะมันหมายถึงการมีใครสักคนให้โทรหาเมื่อทุกอย่างเริ่มสั่นคลอน หรือการไม่มีใครเลย

ข้อมูลเหล่านี้ยืนยันว่า “ความสัมพันธ์” คือรากฐานที่ทำให้เรายืนหยัดได้ แต่ปัญหาคือ คนจำนวนมากกลับรู้สึกไม่กล้าหรือไม่พร้อมจะพูดคุยเรื่องสุขภาพจิต แม้จะมีคนเข้าหา และเมื่อถึงเวลาที่เราต้องการความช่วยเหลือเอง เราก็มักเงียบ เพราะไม่อยากเป็นภาระของคนอื่น

สิ่งที่สะท้อนจากงานวิจัยนี้ จึงไม่ใช่แค่ภาพของความเหงา แต่คือความไม่มั่นใจว่าจะ “เชื่อมต่อ” กับใครได้อย่างแท้จริง หลายคนอาจดูเข้าสังคมดี ตอบแชทตลอดเวลา ไปงานสังสรรค์เสมอ แต่ข้างในกลับรู้สึกห่างเหิน เราอาจดูร่าเริง ใจดี และพร้อมช่วยเหลือคนอื่น แต่ไม่กล้าเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง

เรามักคิดว่าการแก้ปัญหานี้ต้องเล่นแอป หรือรอนโยบายรัฐ แต่บางครั้งคำตอบก็เรียบง่ายกว่านั้น: เราต้องเริ่มพูดกับเพื่อน พูดจริง ๆ กล้าที่จะบอกว่า “วันนี้ไม่โอเค” หรือแค่ “ฉันเหนื่อยจัง” ฟังกันโดยไม่ต้องมีคำตอบที่ถูกต้อง อยู่ตรงนั้นแม้จะยังไม่รู้จะพูดอะไร

แน่นอนว่าความสัมพันธ์แบบนั้นต้องใช้เวลาและความเชื่อใจ แต่ทางเลือกที่ตรงข้ามกัน  คือความโดดเดี่ยวทั้งกายและใจ  ก็มีราคาของมัน สุขภาพจิตไม่ใช่เรื่องส่วนตัวล้วน ๆ แต่มันส่งผลต่อครอบครัว ที่ทำงาน ระบบสาธารณสุข และสังคมโดยรวม

นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไม “เครือข่ายความสัมพันธ์” ถึงสำคัญนัก การขยายวงเพื่อน การนัดเจอกันมากกว่า แม้จะดูเล็กน้อย ก็อาจเป็นจุดเริ่มต้นที่เปลี่ยนใจใครบางคนได้ และที่สำคัญ  เราเองก็ต้องเตือนตัวเองว่า “เราไม่ใช่ภาระ” ถ้าใครรักเรา เขาก็อยากรู้ว่าเรารู้สึกยังไงจริง ๆ การต้องการคนอื่นไม่ใช่ความอ่อนแอ แต่มันคือ “ความเป็นมนุษย์”

บางครั้ง การดูแลใจกัน อาจเริ่มจากสิ่งง่าย ๆ แค่หยิบโทรศัพท์ ส่งข้อความหาเพื่อน นัดกินข้าวสั้น ๆ หรือทักทายใครสักคนที่เรานึกถึง มันอาจดูเล็กน้อย แต่บางครั้ง มันคือรั้วกันล้มที่เราสร้างไว้ล่วงหน้า  ทั้งเพื่อตัวเอง และเพื่อคนอื่น ที่วันหนึ่ง…อาจต้องการมันพอดี

ที่มา : nypost