Run-cations เมื่อนักวิ่งเบื่อที่วิ่งเดิม ๆ แล้วหันไปวิ่งต่างจังหวัด
ถอดรหัสปรากฏการณ์ Run-cations เมื่อเหล่านักวิ่งเบื่อรูทวิ่งเดิม ๆ ในเมืองหลวง จึงหิ้วกระเป๋า สวมรองเท้าไปวิ่งต่างจังหวัด ยิ่งชนบทยิ่งดี
ถ้าพูดกันถึงสถานที่วิ่งยอดฮิตในกรุงเทพฯ เอาที่ผุดขึ้นมาในหัวก็มีอยู่ไม่กี่ที่ เช่น สวมลุมพินี สวนเบญจกิติ สวนหลวง ร.9 หรือสนามเทพหัสดิน แต่พอวิ่งไปนานเข้าก็เริ่มเจอสถานการณ์เดิม ๆ คนเดิม ๆ เส้นทางเดิม ๆ และอาจส่งผลให้เรารู้สึกราบเรียบ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ในชีวิต
ในช่วงที่ผ่านมา เกิดเทรนด์ในหมู่นักวิ่ง Run-cations คือเป็นกลุ่มนักวิ่งที่เริ่มเบื่อสถานที่วิ่งเดิม ๆ แล้วมองหาสถานที่ใหม่ ๆ เพื่อไปวิ่ง เช่น ต่างจังหวัด ซึ่งการพาตัวเองไปต่างจังหวัดมักทำให้เจอประสบการณ์ใหม่ ธรรมชาติใหม่ อากาศใหม่ อาหารใหม่ วิถีชีวิตใหม่ และแน่นอนความรู้สึก หรืออารมณ์เรามักเปลี่ยนไป
เลื่อน IG Story ไปก็จะเห็นคนขับรถไปวิ่งกันต่างจังหวัดเยอะใช่ไหมล่ะ เทรนด์นี้เกิดขึ้นทั่วโลก Airbnb และ Strava แอปที่ใช้ติดตามและบันทึกกิจกรรมการออกกำลังกาย เปิดเผยว่า นักวิ่ง (โดยเฉพาะ Gen Z) เบื่อหน่ายกับเส้นทางในเมือง และจำนวน 3 ใน 4 ของการสำรวจเปิดเผยว่ากำลังวางแผงไปวิ่งในชนบท
การศึกษาครั้งนี้ไปสำรวจคนรุ่น Gen Z อายุ 18-29 ปี ผลสำรวจที่ออกมาน่าสนใจมาก 68% ถือว่าตัวเองเป็นนักวิ่งประจำ 47% เป็นคนที่วิ่งอยู่ในเขตเมือง 56% ยอมรับว่ารู้สึกเบื่อและหมดแรงบันดาลใจกับเส้นทางเดิม ๆ
โดยเหตุผลที่ให้ก็คือ ไม่มีวิวทิวทัศน์สวยงามให้มอง สภาพแวดล้อมที่แออัดเกินไป มลพิษทางอากาศ (ฝุ่น PM 2.5) ขณะเดียวกัน ในช่วง 18 เดือนที่ผ่านมา มีนักวิ่ง Gen Z เพิ่มขึ้นบนแอป Strava 30% ทั่วโลก
ทีนี้ ถ้าเรามาลงรายละเอียดกันอีกสักนิด คำว่า Run-cations มาจากสองคำคือ Run (วิ่ง) vacation (ท่องเที่ยว) หมายความว่าคุณจะไปชนบทเพื่อวิ่งก็ได้ หรือจะไปวิ่งแล้วเที่ยวเตร่ในเมือง ชมวิว สูดอากาศบริสุทธิ์ก็ได้เช่นเดียวกัน
กล่าวคือการวิ่งเพื่อซ้อม หรือวิ่งเพื่อทำสถิติอาจไม่ใช่ใจความสำคัญมาก run-cations คือการวิ่งเพื่อพบเจอกับประสบการณ์ ผ่านการรับรู้ทางประสาทสัมผัส (หู ตา จมูก ปาก และสัมผัส) แต่ทำไมนี่เป็นเรื่องเดียวกับการกระจายอำนาจ?
ย้อนกลับไปสู่จุดที่เป็นปัญหา (pain point) สำหรับนักวิ่ง แออัด ทิวทัศน์ไม่น่ามอง สภาพอากาศไม่ดี เหล่านี้ล้วนเป็นผลพวงของการรวมศูนย์ทุกอย่างมาไว้ที่เมืองหลวง ใครอยากเลื่อนชั้นทางเศรษฐกิจ มีเงินเลี้ยงตัวเองเลี้ยงครอบครัว ทางรอดเดียวคือเข้ามาไล่ล่าความฝันในเมืองใหญ่
เมื่อความเป็นศูนย์กลางถูกผูกขาดไว้ที่แห่งเดียว พื้นที่อื่น ๆ ของประเทศก็ถูกพลอยเรียกไปว่าเป็น ชนบท ไปเสียได้ แต่อีกมุมหนึ่ง เมืองรองหรือแม้แต่ชนบทในหลาย ๆ แห่งของไทย นั้นยังเก็บรักษาสิ่งที่มีอยู่เดิมไว้อย่างดี เช่น วิถีชีวิต ธรรมชาติ อาหารท้องถิ่น อากาศบริสุทธิ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่กรุงเทพฯ ไม่มี
จึงไม่แปลกใจนักที่เหล่านักวิ่งจะหวนคิดถึงวิถีชีวิตที่แปลกไปจากที่เจออยู่ทุกวัน เพราะถ้าว่ากันตามตรง ไว้ 5 กิโลเมตรที่สวนหลวง ร.9 กับวิ่ง 5 กิโลเมตรที่คลองแถวบ้านก็เหนื่อยพอกัน ร่างกายแข็งแรงขึ้นเท่ากัน แต่อารมณ์หรือสิ่งที่เรารู้สึกอยู่ข้างใน มันแตกต่าง
ซึ่งข้อดีของการไป Run-cations นอกจากระดับปัจเจกแล้ว หากถอยออกมามองในมิติที่ใหญ่ขึ้น แน่นอนว่าย่อมเกิดการใช้จ่าย ค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าน้ำมันรถ รวมถึงค่าใช้จ่ายในท้องถิ่น เม็ดเงินเหล่านี้จะไปสูบฉีดเศรษฐกิจระดับชุมชน เป็นการกระจายรายได้แบบหนึ่ง
ดังนั้น ถ้าถามว่าทำไมปรากฏการณ์ Run-cations เกี่ยวโยงอย่างไรกับการรวมศูนย์อำนาจ กล่าวโดยสรุป มันคือการต่อต้านแนวคิดการรวมศูนย์อำนาจอย่างหนึ่ง เมื่อส่วนใดส่วนหนึ่งของประเทศถูกพัฒนามากจนเกินไป วันหนึ่งที่แห่งนั้นจะแออัด แน่น และไม่น่าอยู่ แล้วคนจะโหยหาสิ่งอื่นที่แตกต่างออกไป สงบกว่า เงียบกว่า บริสุทธิ์กว่า แม้จะวิ่งที่ไหนก็เหมือนกันก็ตาม
ที่มา: Strava
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
